Όσον κι αν θέλουμε, δεν μπορούμε να σκεφτούμε την Ευρώπη χωρίς την Αμερική. Χωρίς τις ΗΠΑ, για να είμαστε συγκεκριμένοι. Στην ανισόρροπη τραμπάλα του δυτικού πολιτισμού, Ευρώπη και Αμερική αντικρίζονται. Δεν μπορείς να συζητήσεις τη μια, χωρίς να λοξοκοιτάζεις την άλλη.
Ευρώπη και ΗΠΑ, λοιπόν. Μετράω πέντε πράγματα που τις διακρίνουν. Θα μπορούσαν να είναι είκοσι πέντε ή χίλια δέκα πέντε, όμως ο χώρος είναι λιγοστός, οφείλω να πάρω τις αποφάσεις μου.
Ξεκινώ.

  1. Βρικόλακας: Πρόκειται για καθαρά ευρωπαϊκό δημιούργημα (θυμηθείτε τον Δράκουλα του Στόκερ). Η Ευρώπη εξακολουθεί να είναι ανθρωποκεντρική ακόμα και στις μεταφυσικές της ανησυχίες, πράγμα που δεν ισχύει για την Αμερική, τουλάχιστον όχι στον ίδιο βαθμό. Αυτός ο μαύρος ουμανισμός της Ευρώπης, ο οποίος διαποτίζει ακόμα και τη μεταφυσική, δεν είναι δεδομένος στις ΗΠΑ, όπου η μεταφυσική εκτρέπεται σε εξωανθρώπινα όντα (βλ. και παρακάτω).
  2. Εξωγήινοι: Η Ευρώπη ποτέ δεν συμμερίστηκε την πίστη (και την υστερία) της Αμερικής για τους εξωγήινους. Οι Ευρωπαίοι φαίνεται πως είναι ιδιαιτέρως απασχολημένοι με αυτόν τον πλανήτη, τους νεκρούς, τη μνήμη, την καθημερινότητα, για να στρέψουν το βλέμμα τους εκτός. Δεν συζητούν για UFO, δεν τους σκοτίζουν ανησυχίες σε σχέση με υποθετική εισβολή των εξωγήινων. Πατούν γερά στη γη.
  3. Μνήμη: Η μνήμη της Αμερικής είναι βραχεία. Εκτείνεται έως τον Αμερικανικό Εμφύλιο – άντε, έως τον Κολόμβο. Η μνήμη της Ευρώπης ριζώνει βαθιά και αποδεικνύεται βαριά. Μία ήπειρος-σφαγείο. Εκστρατείες, πόλεμοι, καταστροφές, λιμοί, σεισμοί, καταποντισμοί. Η ιστορία της Ευρώπης μπορεί να γραφεί και ως θρίλερ. Δύο παγκόσμιοι πόλεμοι, Ιερά Εξέταση, αρένες που κολυμπούν στο αίμα. Επάλληλα ιστορικά στρώματα, όπου και να κοιτάξεις η ιστορία είναι ένα παλίμψηστο. Ίσως γι’ αυτό η Ευρώπη αναδεικνύεται η πατρίδα της ενοχής. Ιδίως της ιστορικής – αλλά όχι μόνο.
  4. Μερίδα: Το θέμα της τροφής είναι δείκτης πολιτισμού, αλλά και ιδεολογίας, οικονομίας. Στις ΗΠΑ οι τερατώδεις μερίδες στα ταχυφαγεία και τα αεριούχα ποτά τρομοκρατούν τους Ευρωπαίους. Οι Αμερικανοί είναι εθισμένοι στο king size. Οι Ευρωπαίοι όχι. Οι ποσότητες του φαγητού όπως και τα νούμερα στα ρούχα αποδεικνύουν του λόγου το αληθές.
  5. Πορνό: Οι γνώστες επιμένουν στη διάκριση. Το αμερικανικό πορνό ουδεμία σχέση έχει με το ευρωπαϊκό. Οι Αμερικανοί απενοχοποίησαν τη βιομηχανία του πορνό. Η ενοχική Ευρώπη χρειάζεται συνήθως ένα πρόσχημα. Ένα προκάλυμμα κουλτούρας ή πλοκής, πριν από τη διείσδυση. Δεν της αρκεί το ωμό σεξ, χρειάζεται και ένα touch από Beaudelaire για να τα έχει καλά με τον εαυτό της.