Από τα βιβλία γνωρίζουμε ότι το μέλλον είναι άδηλο, αλλά αυτό, ακόμη κι αν είναι το μόνο που γνωρίζουμε, εμπεριέχεται στα βιβλία.
Σκέψεις για το πώς γράφεται και ποια κατεύθυνση πρέπει να πάρει ένα τέτοιο φιλόδοξο και δύσκολο εγχείρημα τον 21ο αιώνα.
Μέλος μιας εκλεκτής χορείας συγγραφέων, ο Ν.Δ.Τ. έγραψε ένα ετερογλωσσικό αφήγημα ανακωδικοποιώντας τον λογοτεχνικό του κανόνα.
Για τις «Μαύρες Διαθήκες» του Νικήτα Σινιόσογλου
Η θεματολογία είναι από τα θεωρητικώς ανεξάντλητα στοιχεία των πονημάτων, και τείνει να ομογενοποιηθεί.
Μέσα από τον σπασμένο καθρέφτη: η αμερικανική ποίηση και το διαδίκτυο
Για το δοκίμιο «Εκτός πλαισίου» του Φ. Δ. Δρακονταειδή
Η ψηφιακή εποχή κατέφθασε για να αλλάξει τους όρους λογοτεχνίας και κριτικής
Για το βιβλίο του Νίκου Καχτίτση
Οι σειρήνες τραγουδούν σε γλώσσα μελλοντική. Τραγουδούν την περιπέτεια της ζωής του καθενός.
Η χώρα σαν να θέλει να αναπνεύσει, να γαληνέψει, να αφουγκραστεί τον εαυτό της στην τραγική ευφορία του τώρα, εδώ.
στο ερώτημα «ποιος είναι ο κορυφαίος σήμερα ποδοσφαιριστής του κόσμου» οι γνώμες των ποδοσφαιρόφιλων, παγκοσμίως, διίστανται
