Μη μου τη λες, ρε μαν, την πάτησα σαν μαλάκας, το παραδέχομαι, χρειαζόμουν χρήματα κι έγραφα στο πόδι, ό,τι και να μου ζητούσαν: κριτικές βιβλίων, αφιερώματα σε προσφάτως εκλιπόντες συγγραφείς, αποτιμήσεις λογοτεχνικών περιόδων και προτάσεις, προτάσεις πολλές, για καλοκαιρινά αναγνώσματα, για δώρα τα Χριστούγεννα, για της Παναγιάς τα μάτια… Με πληρώνουν όταν το θυμούνται, αλλά εγώ δεν ξέρω να κάνω κάτι άλλο και είμαι αναγκασμένος να γράφω όλο και περισσότερο. Τότε ήταν που μου σφυρίξανε για την τεχνητή νοημοσύνη. Στην αρχή, φοβήθηκα, είπα, ήταν στραβό το κλίμα, να σου και ο γάιδαρος, αλλά μετά είδα ότι με τη βοήθειά της μπορούσα να είμαι πιο… παραγωγικός. Άρχισα να δημοσιεύω σαν τρελός, συνεντεύξεις με μεγάλους συγγραφείς, κατά προτίμηση μακρινών χωρών της αλλοδαπής, που δεν είχα πάρει ποτέ, κριτικά σημειώματα για ογκώδη μυθιστορήματα που δεν είχα διαβάσει ποτέ, αφιερώματα σε έγκριτα λογοτεχνικά περιοδικά, δεν υπήρχε τομέας που να μην υπεισέλθω. Ήμουν θεός, ετοιμαζόμουν να εκδώσω και την πρώτη πραγματεία μου με θεωρητικά κείμενα για την παγκόσμια λογοτεχνία. Έχω και τον τίτλο: Πόσοι κλασικοί συγγραφείς χωράνε στη βιβλιοθήκη σας; Θεός σού λέω, καβάλησα το καλάμι, λεφτά δεν έβγαζα πολλά, αλλά, είπαμε, δεν ξέρω να κάνω και κάτι άλλο. Κι εκεί που άρχισα να με βλέπω ακόμα και ακαδημαϊκό, εντάξει, στο απώτερο μέλλον, έγινε η στραβή. Μου ζήτησαν από τρεις εφημερίδες ένα αφιέρωμα σε βιβλία για το φετινό καλοκαίρι. Είπα να γράψω ένα άρθρο και με μικρές παραλλαγές να το πουλήσω και στις τρεις, μ’ ένα σμπάρο τρία τρυγόνια. Δεν είχα διαβάσει φυσικά ούτε σελίδα, πού να προλάβω με τόσες κριτικές που γράφω και τόσα βιβλία που βγαίνουν, έβαλα, λοιπόν, τις λέξεις κλειδιά στο ChatGPT και το μαλακιστήρι μού έκανε πλάκα. Ήξερες εσύ ότι το γαμημένο έχει χιούμορ; Λένε ότι δεν είναι ικανό για ανεξάρτητη σκέψη και δημιουργικότητα και αρχίδια καπαμά. Μαλακίες όλα. Άρχισε να μου βάζει στο άρθρο βιβλία που δεν υπάρχουν. Υπαρκτοί οι συγγραφείς, αλλά τα βιβλία δεν… Όπως δήλωσε, έξαλλος και καλά, βδομάδες αργότερα, ένας από τους θιγόμενους, μέγας εκπρόσωπος του μεξικάνικου αστυνομικού μυθιστορήματος, που του το κάρφωσαν: «Δεν έχω γράψει και δεν πρόκειται να γράψω μυθιστόρημα με τίτλο Το Κουλιακάν στις φλόγες». Το κακό είναι ότι άργησα να γίνω ρόμπα. Αν το είχαν πάρει χαμπάρι αμέσως, ιδανικά πριν από τη δημοσίευση, θα μου το έλεγαν και θα είχα γλυτώσει τον διασυρμό, αλλά πού… Τα άρθρα δημοσιεύτηκαν, και αναδημοσιεύτηκαν κι έγιναν βάιραλ στα σόσιαλ, μάλιστα το εν λόγω Κουλιακάν στις φλόγες το χρησιμοποίησε και γνωστή μεταφράστρια στο καθιερωμένο ετήσιο άρθρο της εναντίον των κρατικών βραβείων μετάφρασης ως κλασικό παράδειγμα υποδειγματικής μετάφρασης που αγνοήθηκε από την επιτροπή. Άκου να το διπλοτσεκάρω, πας καλά, ρε!
