Περιδιάβαζα σ’ ένα μικρό αρχαιολογικό μουσείο με ελληνιστικά και ρωμαϊκά ειδώλια και αγάλματα, και σπαράγματα ειδωλίων κι αγαλμάτων, που μ’ έκαναν κάπως να πλήττω με τις πτυχές τους και τα καλοσχηματισμένα τους δάχτυλα και πρόσωπα, ώσπου στάθηκα μπροστά σ’ ένα ασήμαντο αρχαϊκό ειδώλιο μιας γονιμικής θεότητας, μια κωμική μορφή αδρά σχηματισμένη, μακρουλή, με κάτι γουρλωτά μάτια όμοια με βολβούς, και βρέθηκα ξαφνικά πίσω σ’ ένα μικρό μα θαυμαστό μουσείο που είχα επισκεφτεί την προηγουμένη, ένα τέμενος του μοντερνισμού με τις εικονογραφήσεις που ’χε παραγγείλει για το περιοδικό τέχνης Verve ο Στρατής Ελευθεριάδης ή Tériade ― τις λιγοστές και ιερατικές γραμμές του Giacometti, τη σίγουρη γραμμή του Picasso, τον αρχιτεκτονικό απόηχο στην κάθετη και την οριζόντια γραμμή του Le Corbusier, τον πρωτεϊκό κόσμο αμοιβάδων και βλεφαριδοφόρων του Miró, τα εξπρεσιονιστικά προσωπεία ―απελπισμένα κάποτε― του Rouault, τις παραμυθένιες φιγούρες του Chagall, τις ζωγραφιές του Matisse, όμοιες με πατικωμένα λουλούδια ανάμεσα σε σελίδες, με τα χρώματά τους ολοζώντανα ακόμα…
Το αρχαϊκό ειδώλιο ανήκε εκεί, είπα, κι όχι στο αρχαιολογικό μουσείο ανάμεσα στα ελληνιστικά και τα ρωμαϊκά. Μετά από ένα ταξίδι παραστατικότητας, πιστής απόδοσης της μορφής, να που ο μύθος συναντούσε τον μύθο ξανά. Οι παράξενες μαγικές του μορφές, φαινομενικά διδιάστατες αλλά με μια τρίτη διάσταση πιο κρυφή από εκείνη της προοπτικής απεικόνισης, είχαν κρυφτεί μες στις χιλιετίες, μα όχι και χαθεί, για να αναδυθούν πάλι αιώνες μετά: ο βαθύς μύθος όπως τον κυοφορούσε ο ουροβόρος όφις της τέχνης για να τον γεννήσει ξανά· κι αισθάνθηκα μιαν ανεξήγητη ευφορία κι ανακούφιση ― τη χαρά και την ανακούφιση των αιώνων· μιαν αίσθηση μυθικής τρίτης διάστασης κι όχι απλώς ευκλείδειας, που μονάχα η τέχνη με τις αναδιπλώσεις της μπορεί να τη χαρίσει, τυλίγοντάς με με τη θαλπωρή της.
Ένιωσα αρχαϊκές και σύγχρονες μορφές, μεταξύ τους τόσο όμοιες, να με συντροφεύουν στον βραχύ χρόνο της δικής μου ζωής, βαθαίνοντάς τον.
(Το κείμενο αυτό γράφτηκε μετά από επίσκεψη στο Αρχαιολογικό Μουσείο Μυτιλήνης και στο Μουσείο Ελευθεριάδη-Tériade στη Βαρειά της Λέσβου)
