Καθόλου δεν σκεφτόμουν το άγιο πνεύμα και τις χάρες του, είχα κατακλυστεί από τη σωματική μνήμη
Κίνησα φρέσκια, κόκκινη ντομάτα, φλούδα σφιχτή κι όλο ζουμί, να βρω κάποιον προορισμό στον κόσμο.
Τα μεταλλικά γυαλιά σε πονούσαν στη μύτη κι εκείνος μου έβαζε ακόμα έναν φακό, μα δεν έλεγαν να ξεκαθαρίσουν τα ιερογλυφικά
Το τέρας ακονίζει τα κοφτερά του δόντια και είναι έτοιμο να τα μπήξει στην σάρκα μου.
