100 φωνές

Τά­κης Σι­νό­που­λος (Πάι­κος, Επι­τά­λιο Ηλεί­ας 1917-Πύρ­γος Ηλεί­ας 1981)

Ποι­η­τής. Σπού­δα­σε ια­τρι­κή στην Αθή­να και υπη­ρέ­τη­σε στο Υγειο­νο­μι­κό Σώ­μα στον ελ­λη­νοϊ­τα­λι­κό πό­λε­μο και στον Εμ­φύ­λιο. Στην Κα­το­χή φυ­λα­κί­στη­κε από τους Ιτα­λούς. Δη­μο­σί­ευ­σε πρώ­τη φο­ρά στην εφη­με­ρί­δα του Πύρ­γου Νέα Ημέ­ρα (1934) με το ψευ­δώ­νυ­μο Αρ­γυ­ρός Ρου­μπά­νης. Πρώ­τη ποι­η­τι­κή του συλ­λο­γή Με­ταίχ­μιο (1951) και ακο­λού­θη­σαν Η γνω­ρι­μία με το Μαξ (1956), Ελέ­νη (1957), Το άσμα της Ιω­άν­νας και του Κων­στα­ντί­νου (1961), Νε­κρό­δει­πνος (1972), Συλ­λο­γή Ι, 1951-1964 (1976) και Συλ­λο­γή ΙΙ, 1965-1980 (1980). Έγρα­ψε κρι­τι­κές και το δο­κί­μιο «Στρο­φή 1931-1961» στον συλ­λο­γι­κό τό­μο Για τον Σε­φέ­ρη (1961). Συμ­με­τεί­χε στην έκ­δο­ση των Δε­κα­ο­χτώ Κει­μέ­νων, των Νέ­ων Κει­μέ­νων, της Κα­τά­θε­σης ’73 και του περ. Η Συ­νέ­χεια. Πα­ράλ­λη­λα ζω­γρά­φι­ζε και πα­ρου­σί­α­σε έρ­γα του στη γκα­λε­ρί Ζυ­γός (1960) και στις Πα­νελ­λή­νιες εκ­θέ­σεις του Ζαπ­πεί­ου (1963 και 1965).

Ο Τά­κης Σι­νό­που­λος δια­βά­ζει ποι­ή­μα­τά του στην εκ­πο­μπή «Ποι­η­τι­κές δια­δρο­μές» του Κ.Γ. Πα­πα­γε­ωρ­γί­ου (Α΄Πρό­γραμ­μα 28.4.1993)