Αποχαιρετώντας τον Μιχάλη Γκανά με στίχους του

«Εκα­τό ορ­γιές του βά­θους η φω­νή σου», «Χα­ρά­ζεις στί­χους, λες σι­γα­νά πα­λιούς σκο­πούς», «χρυ­σό χα­λί­κι στο βυ­θό του ονεί­ρου σου», «Στα σπάρ­τα οι μνή­μες», «Εα­ρι­νό άστρο περ­νά­ει ψη­λά», «Αθέ­α­τος βα­σι­λι­κός μυ­ρί­ζει», «Γυά­λι­νο μά­τι-κά­με­ρα πα­γώ­νει την ει­κό­να», «Ο θά­να­τος μια μαύ­ρη κου­βα­ρί­στρα», «Ο θά­να­τος πα­λιό μπρο­στο­γε­μές», «Το μπλε που σε τυ­λί­γει εί­ναι το φως που εκτο­πί­ζει ο θά­να­τος», «Πλη­θαί­νει το μαύ­ρο», «Κρά­τα το μαύ­ρο σου κα­λά», «Όσα δε βλέ­που­με μπο­ρεί να φέγ­γου­νε αλ­λού με άλ­λο χρώ­μα», «Ας εί­ναι ελα­φρός ο πό­νος μας που σε σκε­πά­ζει», «Μη λεί­ψεις άλ­λο μη μ’ αφή­σεις», «Να σ’ έχω δί­πλα μου να σ’ ανα­σαί­νω», «Κοι­μή­σου η καρ­διά μου ξα­γρυ­πνά», «Ο τε­λευ­ταί­ος στί­χος δεν εί­ναι πά­ντα ο έσχα­τος», «Έλα με την αγά­πη».

Οι στί­χοι εί­ναι από ποι­ή­μα­τα του Μι­χά­λη Γκα­νά, από τις συλ­λο­γές Ακά­θι­στος δεί­πνος, Μαύ­ρα λι­θά­ρια, Πα­ρα­λο­γή  και Ο ύπνος του κα­πνι­στή.