100 φωνές

Νί­κος Χου­λια­ράς (Ιω­άν­νι­να 1940 - Αθή­να 2015)

Ζω­γρά­φος και συγ­γρα­φέ­ας. Σπού­δα­σε στην Ανω­τά­τη Σχο­λή Κα­λών Τε­χνών γλυ­πτι­κή και σκη­νο­γρα­φία. Πραγ­μα­το­ποί­η­σε εκ­θέ­σεις ζω­γρα­φι­κής και πα­ράλ­λη­λα έγρα­ψε ποι­ή­μα­τα, μυ­θι­στο­ρή­μα­τα, δι­η­γή­μα­τα, συ­νέ­θε­σε τρα­γού­δια και ει­κο­νο­γρά­φη­σε βι­βλία και εξώ­φυλ­λα δί­σκων. Εξέ­δω­σε ποι­η­τι­κές συλ­λο­γές με ει­κό­νες: Το χιό­νι που ήξε­ρα (1983), Ο χρό­νος εί­ναι πά­ντα με το μέ­ρος του (1993), Οι λε­πτο­μέ­ρειες του μαύ­ρου (1993), Ει­κό­νες στο ύψος της ζω­ής (2000)· μυ­θι­στο­ρή­μα­τα: Ο Λού­σιας (1979), Ζωή, την άλ­λη φο­ρά (1987), Στο σπί­τι του εχθρού μου (1995), Το ερ­γα­στή­ρι του ύπνου (2001)· δι­η­γή­μα­τα: Το μπα­κα­κόκ (1981), Το άλ­λο μι­σό. Δε­κα­έ­ξι ιστο­ρί­ες ελεγ­χό­με­νου πά­θους σαν πα­ρα­μύ­θια (1987), Η μέ­σα βρο­χή. Δε­κα­έ­ξι ιστο­ρί­ες της αθέ­α­της πλευ­ράς (1991), Μια μέ­ρα πριν δύο μέ­ρες με­τά (1998), Νε­ρό στο πρό­σω­πο (2005) και τη νου­βέ­λα Μια ιστο­ρία του μα­κρύ χει­μώ­να (1990). Εξέ­δω­σε επί­σης πολ­λά λευ­κώ­μα­τα ζω­γρα­φι­κής. Τρα­γού­δια του ακού­γο­νται στους δί­σκους: Τρα­γου­δά ο Νί­κος Χου­λια­ράς (1967), Νί­κος Χου­λια­ράς 2 (1968), Άφα­ντη πό­λη (1970), Ο Άρα­χθος (1973), Η νύ­χτα που μας ξέ­ρει (1993), Τα νη­σιά τ’ ου­ρα­νού (2008). Συμ­με­τεί­χε στη Μπιε­νά­λε της Βε­νε­τί­ας (1969) και βρα­βεύ­τη­κε για το σχε­δια­σμό βι­βλί­ων στη Διε­θνή έκ­θε­ση Λι­ψί­ας (1979 και 1983).

( Βλ. και το εκτε­νές αφιέ­ρω­μα του Χάρ­τη )

Ο Νί­κος Χου­λια­ράς στην εκ­πο­μπή του Γιάν­νη Κο­ντού και του Κ.Γ. Πα­πα­γε­ωρ­γί­ου «Προ­σω­πι­κή αν­θο­λο­γία» (Α΄Πρό­γραμ­μα, 3.5.1989)