Το παραμύθι έχει ξεφύγει από τον βιότοπό του και είναι πλέον και αυτόνομο λογοτεχνικό είδος
Το πρώτο πιάτο ήταν σπαράγγια, σηκώσαμε πιρούνι και μαχαίρι, κοιτάζαμε την βασίλισσα: «Ας τα φάμε με τα χέρια», πρότεινε
Στέμμα φορούσε την σοφία ... και για σκήπτρο κρατούσε εύγλωττη σιωπή
Ως σύμβολο της εξόδου της Αγγλίας από την Ρωμαιοκαθολική εκκλησία το βιβλίο αριθμητικής είναι ανοιχτό στις σελίδες της «διαίρεσης»
Mουσικός είναι εκείνος που επίμονα μεταγράφει σε νέα ιερογλυφικά την ηχώ των φωνών πίσω απ’ τις φωνές
Ένα βλέμμα που ήταν καλειδοσκοπικό περισκόπιο, ένα βλέμμα μυριάδες πολύχρωμοι γυάλινοι βόλοι από τα παιδικά μας χρόνια
Και αυτή η καρδιά της χώρας με αντικρύζει συχνά και με αναστατώνει, υγραίνει τα μάτια μου, μου παίρνει τη φωνή...
Βάζεις πρώτη και ξεκινάς. Το φανάρι πρασίνισε. Το ζουμερό μπιφτέκι μεσουρανεί.
Η λιλιπούτεια Νεφέλη πήγαινε στην πρώτη δημοτικού, όταν η “κυρία” τούς μίλησε για τις παροιμίες
Ένα νέο πρόγραμμα που σκοπό έχει να διευκολύνει την επίλυση λογοτεχνικών προβλημάτων που καθημερινά ταλανίζουν πολίτες & πωλήτριες
