Τρεις σύγχρονοι Βρετανοί συγγραφείς (Gerard Woodward, Paul Perry, Sasha Dugdale), απαντούν σε ερωτήσεις περί ανάγνωσης και γραφής
Από το παράθυρο του λεωφορείου αισθάνομαι την αμεσότητα των καταγραφών σ’ έναν νοερό πίνακα.
Ήταν ο αυτός που έφερε σε επαφή τον Τζέφερσον με τον Κοραή και του ζήτησε να του γράψει το ελληνικό αλφάβητο με ιταλική απόδοση.
Κάθε μήνα 3–4 συγγραφείς αναπτύσσουν μια φράση σ᾽ένα σύντομο κείμενο μέχρι 250 λέξεις. Αυτό το μήνα, θέμα: «Μπόρχες».
«Τσίπρας»! (το τσ παχύ, το ς επίσης παχύ – είπε με λίγη αυτοπεποίθηση). «Ντα»! «Κουμουνίστ»! (είπε με πολλή αυτοπεποίθηση)
Κάθε μήνα 3-4 συγγραφείς αναπτύσσουν μια φράση σε ένα αδημοσίευτο πεζό κείμενό τους (έως 250 λέξεις).
Το κλίμα που περιγράφεται εδώ, εξακολουθεί να ισχύει όχι σε μικρές κωμοπόλεις του χτες, αλλά στις αντίστοιχες του σήμερα.
Ξυπνώντας, όρισα αυτήν ακριβώς την ανταύγεια της διεισδυτικής γνώσης σύμμαχό μου στις διερευνήσεις που θα ακολουθούσαν.
Και ο ρινόκερος στάθηκε: ύψωσε το κεφάλι του και κοίταξε τον κύριο διευθυντή, κούνησε τα αυτιά του...
Την είχα «γνωρίσει» από δημοσιεύσεις με βιβλιογραφικές πληροφορίες για βιβλία από τα προεπαναστατικά χρόνια.
Οι αόρατες δυνάμεις αδιαχώριστες από τις ορατές τους εκδηλώσεις, υπαινίσσονται συστηματικά και οι 12 παρθένες του Μαυσωλείου.
(Διάβαση του Παμίρ). Η κιργισιανή τροχαία έχει τοποθετήσει σε πολλά σημεία στο πλάι του αυτοκινητόδρομου περιπολικά-μαϊμούδες.
