Τρεις σύγχρονοι Βρετανοί συγγραφείς (Gerard Woodward, Paul Perry, Sasha Dugdale), απαντούν σε ερωτήσεις περί ανάγνωσης και γραφής
Ήταν ο αυτός που έφερε σε επαφή τον Τζέφερσον με τον Κοραή και του ζήτησε να του γράψει το ελληνικό αλφάβητο με ιταλική απόδοση.
Από το παράθυρο του λεωφορείου αισθάνομαι την αμεσότητα των καταγραφών σ’ έναν νοερό πίνακα.
«Τσίπρας»! (το τσ παχύ, το ς επίσης παχύ – είπε με λίγη αυτοπεποίθηση). «Ντα»! «Κουμουνίστ»! (είπε με πολλή αυτοπεποίθηση)
Κάθε μήνα 3–4 συγγραφείς αναπτύσσουν μια φράση σ᾽ένα σύντομο κείμενο μέχρι 250 λέξεις. Αυτό το μήνα, θέμα: «Μπόρχες».
Ξυπνώντας, όρισα αυτήν ακριβώς την ανταύγεια της διεισδυτικής γνώσης σύμμαχό μου στις διερευνήσεις που θα ακολουθούσαν.
Το κλίμα που περιγράφεται εδώ, εξακολουθεί να ισχύει όχι σε μικρές κωμοπόλεις του χτες, αλλά στις αντίστοιχες του σήμερα.
Κάθε μήνα 3-4 συγγραφείς αναπτύσσουν μια φράση σε ένα αδημοσίευτο πεζό κείμενό τους (έως 250 λέξεις).
Και ο ρινόκερος στάθηκε: ύψωσε το κεφάλι του και κοίταξε τον κύριο διευθυντή, κούνησε τα αυτιά του...
(Διάβαση του Παμίρ). Η κιργισιανή τροχαία έχει τοποθετήσει σε πολλά σημεία στο πλάι του αυτοκινητόδρομου περιπολικά-μαϊμούδες.
Οι αόρατες δυνάμεις αδιαχώριστες από τις ορατές τους εκδηλώσεις, υπαινίσσονται συστηματικά και οι 12 παρθένες του Μαυσωλείου.
