Ίσως να είναι η έκφραση του Οιδίποδα [...] μια στιγμή πριν τυφλωθεί για να μη βλέπει αυτό που δεν αντέχει ο άνθρωπος
Ο Αγαπημένος ξεδιπλώνει την ψυχή του και την τρίβει σα σπάνιο, θεσπέσιο, ιαματικό μπαχαρικό στη γλώσσα της Αγαπημένης
...Σήμερα που η κοινωνία έχει δαγκώσει την ουρά της και τα ράφια των φαρμακείων είναι τα αληθινά μουσεία
Ένα μελέτημα για την παράσταση «Μέδουσα: σχέδια και αυτοσχεδιασμοί για σχεδίες και ναυάγια» του ΘΩΜΑ ΜΟΣΧΟΠΟΥΛΟΥ
«Οθέλλος»: Η πραγματική ιστορία (1565) Μετάφραση ΕΜΜΑΝΟΥΕΛΑ ΚΟΝΤΟΓIΩΡΓΟΥ. Με πρόλογο του ΑΝΔΡΕΑ ΣΤΑΪΚΟΥ
Το «κάνεις» παιδί με κάθε τρόπο συνδέεται με το να «είσαι» μητέρα πάση θυσία και όχι με τη σχέση και την επιθυμία για τον άνδρα
Όπου ο συγγραφέας του απόλυτου βιβλίου των γυμνών ποδιών αναζητά τις ξυπόλητες των ταινιών και μυείται στα μυστικά τους
Δεν σου λέει ποτέ ο Μπρεσόν τι να νιώσεις για τους ήρωες, δεν εκβιάζει ούτε στο ελάχιστο τα δάκρυα
Για τον βανδαλισμό του «Athenaeum»
Τα νεότερα χρόνια (συνέχεια από το προηγούμενο τεύχος)
Εκατομμύρια Απόντων. Μπορείς να περιπλανηθείς ανάμεσά τους και να νιώσεις το κενό
