Ωδική βοήθεια

————————
A Ρ Χ Ε Ι Α   Κ Α Θ Η Μ Ε Ρ Ι Ν Ο Τ Η Τ Α Σ
————————

Όταν το αυ­το­κί­νη­το έχει πρό­βλη­μα, κα­λού­με ωδι­κή βο­ή­θεια. Έρ­χο­νται και τρα­γου­δούν.

Κά­ποια τρα­γού­δια εί­ναι συ­γκι­νη­τι­κά. Πλημ­μυ­ρί­ζει ο δρό­μος. Χά­σα­τε πολ­λά υγρά, εί­ναι μία ερώ­τη­ση που κά­νουν. Αν στα­μα­τή­σει το τρα­γού­δι.

Κα­τα­λα­βαί­νου­με ότι τα αυ­το­κί­νη­τα γνω­ρί­ζο­νται με­τα­ξύ τους. Κορ­νά­ρο­ντας χαι­ρε­τούν το ένα το άλ­λο, όταν στα­μα­τά­με από­το­μα και ίσως δεν ξα­να­ει­δω­θούν.

Με­ρι­κά δεν θέ­λουν να τα ανα­γνω­ρί­σουν και φο­ρούν κου­κού­λα. Εμείς πά­ντως τα φω­τί­ζου­με όλα. Ας μας τυ­φλώ­νουν εκεί­να.

Δεν γνω­ρί­ζου­με τι εί­δους εί­ναι το δι­κό μας. Συ­χνά αρ­νεί­ται να κυ­λή­σει μό­νο του, αν και αυ­το­κί­νη­το. Μπο­ρεί να φταί­ει και εκεί­νο το χει­ρό­φρε­νο, που εμπο­δί­ζει την οδή­γη­ση.

Συ­νε­χώς δι­ψά και το πο­τί­ζου­με. Θα ήμα­σταν σε κί­νη­ση ή ακι­νη­σία αν έτσι πί­να­με εμείς;

Έχει όμως στα­θε­ρό χα­ρα­κτή­ρα. Δεν κάμ­πτε­ται στις στρο­φές. Τα φρέ­να δεν το στα­μα­τούν. Με γκά­ζι δεν προ­χω­ρά. Ού­τε τα­χύ­τη­τα αλ­λά­ζει.

Την ημέ­ρα κά­νου­με βόλ­τες μα­ζί του, πριν το αφή­σου­με όχι εκεί που θα το βρού­με το πρωί. Τα βρά­δια πρέ­πει να πη­γαί­νει βόλ­τες μό­νο του.

Αν ξα­πλώ­σει με φω­τει­νά, ανοι­χτά μά­τια, από την εξά­ντλη­ση δεν ξε­κι­νά την άλ­λη ημέ­ρα.

Κά­πο­τε το αφή­νου­με όπου βρί­σκε­ται. Άλ­λο­τε εί­μα­στε σε συ­νε­χή κί­νη­ση. Μέ­σα στο αυ­το­κί­νη­το. Από θέ­ση σε θέ­ση.

Αν τα αυ­το­κί­νη­τα αντί για οδη­γούς εί­χαν ει­σπρά­κτο­ρες, θα μας πλή­ρω­ναν στα διό­δια;

Απελ­πι­σμέ­νοι κά­ποιες φο­ρές τρα­γου­δά­με και εμείς. Τό­τε άλ­λοι κα­λούν οδι­κή βο­ή­θεια.

Σχε­τι­κά κεί­με­να

Ποιος πε­θαί­νει στην Ψά­θα;
Για­τί δεν μου επι­τρέ­πουν να δια­βά­ζω όσα γρά­φω