Το εξώφυλλο ήταν απλοϊκό. Είχε μία δέσμη κιτρινωπού φωτός που εστίαζε πάνω σε μία κλειδαρότρυπα...
(Αποχαιρετισμός στο «Ελληνικό Καλοκαίρι»)
Ποιος στέλνει συνεχώς επιστολές εδώ κι εκεί;
Όπως γεννιόταν η αυγή στις ρεματιές ― Ίδια οπτασία σ' ανοίκιαστους ορόφους
Η ομιλία άργυρος, η σιωπή χρυσός και η ποίηση ευγενές αέριο
Είκοσι τρεις ώρες σ’ αυτό το μικρό δωμάτιο ήχος άλλος δεν ακουγόταν παρά μόνο μια μικρή σταγόνα νερού από την βρύση
