Κι αν εσύ φτάσεις να κατανοήσεις το λάθος σου, επιστρέφεις σε μια ζωή όπου κάθε μικρότερο λάθος θα μπορούσε να συγχωρηθεί
Κοιμούνται με τα μάτια ανοιχτά έναν ύπνο τεχνητό, με κάτι μαγικά φάρμακα, μόνες, στην κρεβατοκάμαρα κυκλοφορούν μισόγυμνες
Αυτός εκεί που πλέει στη θάλασσα / είναι ο ίδιος που χτες τραγουδούσε στον ποταμό, / ψηλά στο ξωκκλήσι του οσίου Θαλασσίου
Τα γεγονότα των ημερών οδήγησαν στη σύνθεση 4 ποιημάτων στο μοτίβο των σύγχρονων ελληνικών παθών & του αναστοχασμού της ιστορίας
«Άκου εδώ. Ξέρω πως γράφεις κάτι για μένα. Πρόσεξε τι θα πεις, γιατί αλλιώς θα λογαριαστούμε!»
Το καλοκαίρι, λένε, είναι το αντίθετο της ιστορίας το στιγμιαίο & διαρκεί, το ακαριαίο & συνεχίζει [...] Ένα άγαλμα από ενεστώτα
Πριν ο Αρτέμης υπογράψει τη δήλωση και επικεντρωθεί στο φαΐ, ήταν από τους πιο πιστούς αγωνιστές του κόμματος
Σ’ αυτό τ’ ακρογιάλι ξανάρθα. Λέπια σκουριάς οι κλειδώσεις. Απ’ τ’ ανέμου τα νεύματα αλάτι σταλάζει νωπό
Τόσος ρόχθος υδάτων κι ούτε μια χάρτινη βάρκα να βρει τον γκρεμό για τη θάλασσα!
Για μερικές στιγμές άφησα την ηχώ των στίχων να αιωρείται απαλά μέσα μου, μέχρι που κατακάθισε αθόρυβα
Οι αναταράξεις στέλνουν σουρτές τις στοίβες με τις καρέκλες μέχρι την περισχοίνιση της άδειας πισίνας...
Ήμουν αυτό που δεν μπορούσαν να καταλάβουν. Προτίμησαν ένα τρομακτικό μυστικό από μια φοβερή αλήθεια
