Τόσος ρόχθος υδάτων κι ούτε μια χάρτινη βάρκα να βρει τον γκρεμό για τη θάλασσα!
Για μερικές στιγμές άφησα την ηχώ των στίχων να αιωρείται απαλά μέσα μου, μέχρι που κατακάθισε αθόρυβα
Οι αναταράξεις στέλνουν σουρτές τις στοίβες με τις καρέκλες μέχρι την περισχοίνιση της άδειας πισίνας...
Ήμουν αυτό που δεν μπορούσαν να καταλάβουν. Προτίμησαν ένα τρομακτικό μυστικό από μια φοβερή αλήθεια
Η άνοιξη φέτος αποφάσισε να θριαμβεύσει ερήμην μας
Προϊσταμένη η μια, υφισταμένη της η άλλη. Κι οι δυο ζήτησαν άδεια ακριβώς για τον ίδιο λόγο να γλιτώσουν δηλαδή η μια από την άλλη
Δεν φοβόντουσαν πια, αλλά κάτι είχε σπάσει με τον τρόπο που σπάνε τα αγγεία στη γη και γίνονται όστρακα.
Σκάει στα γέλια κι ο ήχος κάνει πιγκ πογκ στους τοίχους των διαδρόμων μέχρι τον 5ο και πίσω. Έχει το ίδιο γέλιο απ’ όταν ήταν 20
Παραληρήματα μισότρελων μουγγών φελάχων / μνηστήρων του αιθέριου αντικατοπτρισμού / του διαμαντένιου Ψεύδους
Εκ δεξιών Χριστός Παραλειπόμενος, εξ αριστερών Παναγία Ξεματιάστρα, εν τω μέσω της εικόνος μπορείς να ζωγραφίσεις κατά βούληση
Διακρίνω μια λεπτή γυναικεία σιλουέτα να κεντά με πάθος τα πλήκτρα του πιάνου στο σαλόνι του απέναντι διαμερίσματος
Η πόλη χανόταν σε μια συνηθισμένη θολερότητα και το βράδυ κοιμήθηκε μ’ ένα μείγμα περιέργειας προσμονής και δέους
