Από την πρώτη επαφή μου με την ποίηση του Κόνραντ Έικεν πίστεψα ότι θα έπρεπε να γίνει γνωστός στο Έλληνα αναγνώστη, θεωρώντας τον ισάξιο ποιητών σαν τον Ουόλτ Ουίτμαν, Τ. Σ. Έλιοτ, Έζρα Πάουντ, Ουάλας Στίβενς, Άλεν Γκίνσμπεργκ κ.ά. Πρόκειται για έναν ποιητή τον οποίο ο Έλιοτ αποκάλεσε «μη αναγνωρισμένο γίγαντα της ποίησης». Για έναν σεμνό ποιητή, που ποτέ δεν προκάλεσε ώστε να τραβήξει την προσοχή των συγχρόνων του.
Στην τρυφερότατη ηλικία των έντεκα χρόνων, ο Έικεν έτυχε μάρτυρας της δολοφονίας της μητέρας του από τον πατέρα του και, αμέσως μετά, της αυτοκτονίας του τελευταίου. Αυτή η τόσο τραυματική εμπειρία ίσως έπαιξε σημαντικό ρόλο στην επίδραση που άσκησε στην ζωή και το έργο του η Ψυχανάλυση, κυρίως του Φρόιντ.
Παρόλα αυτά και με την πολύτιμη βοήθεια μίας θείας του που τον πήρε από την Σαβάνα της πολιτείας Τζόρτζια – όπου γεννήθηκε στις 5 Αυγούστου του 1889 – και τον ανέθρεψε στην πόλη Κέιμπριτζ της Μασαχουσέτης, ο Έικεν φοίτησε στο πανεπιστήμιο Χάρβαρντ. Εκεί γνώρισε και τον Έλιοτ, μαζί με τον οποίον εξέδιδαν για ένα διάστημα το περίφημο λογοτεχνικό περιοδικό The Harvard Advocate. Υπήρξε επίσης συντάκτης του σημαντικού περιοδικού Dial, γεγονός που οδήγησε στη γνωριμία και τη φιλία του με τον Έζρα Πάουντ.
Το 1921 ο Έικεν εγκαταστάθηκε στην Αγγλία, όπου και έγραψε τα περισσότερα έργα του – ποίηση, διήγημα, μυθιστόρημα. Διετέλεσε Σύμβουλος Ποίησης της Βιβλιοθήκης του Κογκρέσου από το 1950 έως το 1952. Κέρδισε πολλά βραβεία, όπως το Βραβείο Πούλιτζερ το 1930 για το έργο του Επιλεγμένα ποιήματα, το Εθνικό Βραβείο Βιβλίου για τη Συλλογή ποιημάτων του 1954, το Βραβείο Ποίησης Bollingen, το Χρυσό Μετάλλιο Ποίησης από το Εθνικό Ινστιτούτο Τεχνών και Γραμμάτων και αρκετά άλλα.
Καταθέτω εδώ την μετάφρασή μου του ποιήματος του Έικεν «Τετέλεσται», την οποία ξεκίνησα το 1991 στο Λονδίνο και πρόσφατα ολοκλήρωσα στην Αθήνα, με την παραδοχή ότι είναι το μόνο του ποίημα που επιχείρησα να μεταφράσω ως τώρα στα ελληνικά.
Μ.Π.
