Μεταπολίτευση, 1974-1975: 50 ερωτήματα και απαντήσεις

ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΥΡΙΓΟΣ, ΕΥΑΝΘΗΣ ΧΑΤΖΗΒΑΣΙΛΕΙΟΥ


Το 1974 καταρρέει στην Ελλάδα η επταετής χούντα, υπό το βάρος της κυπριακής τραγωδίας που προκάλεσε η τουρκική εισβολή στο νησί µετά το πραξικόπηµα εις βάρος του Μακαρίου. Οι µήνες που ακολούθησαν (Ιούλιος 1974-Ιούνιος 1975) αποτελούν την περίοδο της Μεταπολίτευσης, δηλαδή της αποκατάστασης της δηµοκρατίας, η οποία έγινε σε τόσο µικρό χρονικό διάστηµα ώστε να αποκληθεί διεθνώς «ελληνικό θαύµα». Τότε τέθηκαν οι βάσεις για την πιο ώριµη περίοδο του ελληνικού κοινοβουλευτικού καθεστώτος αλλά και για την πλέον ευηµερούσα περίοδο του νέου ελληνικού κράτους.
Στο βιβλίο αυτό, µέσα από 50 ερωτήσεις και απαντήσεις, εξετάζονται τα σηµαντικότερα θέµατα που συνδέονται µε την περίοδο αυτή.

Η αντίσταση στον Δαρβίνο και άλλα 13 ετερόδοξα κείμενα

ΝΙΚΟΣ ΔΗΜΟΥ


Στα δεκατέσσερα «ετερόδοξα» κείμενα του βιβλίου ο Νίκος Δήμου διατυπώνει περίπλοκα ερωτήματα με λόγο μεστό, κομψή πρόζα και παιχνιδιάρικη ματιά, κλείνοντας το μάτι σε θέματα ελληνικής παράδοσης και ταυτότητας, στις μικρές και μεγάλες, βασανιστικές ή μη, αλήθειες της ύπαρξης.

Τα περιθώρια και η υπαγόρευση. Για την απόλαυση της ανάγνωσης και της γραφής

ΕΛΕΝΑ ΦΕΡΡΑΝΤΕ


Μετάφραση: Δήμητρα Δότση

Σ’ αυτό το σύντοµο βιβλίο η Έλενα Φερράντε µοιράζεται µαζί µας τις σκέψεις της για τη δική της «περιπέτεια της γραφής» αλλά και αυτή συγγραφέων που τη σηµάδεψαν. Πρόκειται για τρεις «διαλέξεις» και ένα δοκίµιο, όπου η συγγραφέας της «Τετραλογίας της Νάπολης» επιστρέφει στα πρώτα συγγραφικά της χρόνια, θυµάται ακόµη πιο πίσω τα µαθητικά της τετράδια, τη διαρκή πάλη που µέχρι και σήµερα τη χαρακτηρίζει: να προσπαθεί πάντα να µένει µέσα στο πλαίσιο ενώ πάντα λαχταράει να το σπάσει. Μέσα από τις δικές της αµφιβολίες και τα δικά της ερωτηµατικά, η Φερράντε εξερευνά, µαζί µας, ακόµη ευρύτερα πεδία της τέχνης της γραφής, αλλά και της τέχνης γενικά.

Νεφελοκοκκυγία

ΑΝΤΟΝΥ ΝΤΟΡ


Μετάφραση: Μυρτώ Καλοφωλιά

Κρατικό Βραβείο Μετάφρασης 2023
Grand prix de litterature americaine 2022 (Γαλλία)

Από τον συγγραφέα του βιβλίου Όλο το φως που δεν μπορούμε να δούμε (Βραβείο Πούλιτζερ)

Η Νεφελοκοκκυγία είναι ένα μυθιστόρημα ύμνος στη φαντασία και στη συμπόνια, που διαδραματίζεται στην Κωνσταντινούπολη του 15ου αιώνα, σε μια μικρή πόλη της πολιτείας του Άινταχο σήμερα και σε ένα διαστρικό σκάφος στο εγγύς μέλλον, κάποιες δεκαετίες μετά. Ο Ντορ δημιούργησε ένα υπέροχο μωσαϊκό από εποχές και τόπους με συνδετική ύλη αυτή καθαυτή την ιδιότητά μας να συνδεόμαστε – με τη φύση, μεταξύ μας, με εκείνους που έζησαν πριν από εμάς και με εκείνους που θα είναι εδώ όταν εμείς θα έχουμε πια φύγει.

Ατέλειωτη δίψα

ΡΕΪΒΕΝ ΛΕΪΛΑΝΙ


Μετάφραση: Νίνα Μπούρη

Dylan Thomas Prize (2021)
Kirkus Prize for Fiction (2020)

Η Ατέλειωτη δίψα είναι ο βίος και η πολιτεία μιας αντισυμβατικής νεαρής γυναίκας που προσπαθεί να βρει τον εαυτό της και τη θέση της στο πολυπολιτισμικό μωσαϊκό της Νέας Υόρκης. Με το καθηλωτικό πορτρέτο της Ίντι, συμβόλου της γενιάς των Millennials, που πασχίζει να ικανοποιήσει την ατέλειωτη δίψα της για ζωή και έρωτα, η Λεϊλάνι αποτυπώνει επίσης το διαχρονικό τραύμα των Αφροαμερικανών και τον αγώνα τους απέναντι στις κοινωνικές διακρίσεις και τον καλά κρυμμένο συντηρητισμό.

Μπόλλα

ΠΑΪΤΙΜ ΣΤΑΤΟΒΤΣΙ


Μετάφραση: Αύγουστος Κορτώ

Απρίλιος, 1995. Ο εικοσιτετράχρονος, πρόσφατα παντρεµένος, Αρσίµ είναι φοιτητής στο Πανεπιστήµιο της Πρίστινα, στο Κοσσυφοπέδιο, και κρατά χαµηλούς τόνους προκειµένου να πάρει το πτυχίο του σε µιαν εποχή κι έναν τόπο βαθιά εχθρικό προς τους Αλβανούς. Μια µέρα γνωρίζει σ’ ένα καφέ τον Σέρβο Μίλος και η ζωή και των δύο αλλάζει δραµατικά. Στις µέρες που ακολουθούν η γυναίκα του Αρσίµ τού ανακοινώνει την πρώτη της εγκυµοσύνη κι ο ίδιος ξεκινά µια κρυφή ζωή.
Μπόλλα είναι το όνοµα ενός τέρατος της αλβανικής µυθολογίας µε µορφή ερπετού και γύρω από αυτό ο Στάτοβτσι στήνει αριστοτεχνικά ένα µυθιστόρηµα ανελέητου πάθους, καταδικασµένου σε συντριβή.

Άδειος τόπος

ΓΙΑΝΝΗΣ ΝΙΚΟΛΟΥΔΗΣ


Βραβείο Εταιρείας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης

Ένας ανώνυμος άνθρωπος, μόλις αποφυλακισμένος, προσπαθεί να σταθεί στα πόδια του τρεκλίζοντας στα επικίνδυνα και σκοτεινά περάσματα του «άδειου τόπου». Διασταυρώνεται με πρόσωπα και τέρατα που, μαζί με την απαθή και υπόκωφη φωνή της ίδιας της γης, συνθέτουν το ανάγλυφο μιας πορείας μάλλον προδιαγεγραμμένης.
Ο Άδειος τόπος είναι ένα μυθιστόρημα γεμάτο ανθρώπινες φωνές και χθόνια ψιθυρίσματα. Μια σκληρή ιστορία, που θυμίζει ψηφιδωτό και μιλάει για το γεωγραφικό και ψυχικό τοπίο της ιθαγένειας, για το σκοτάδι και τη σύγχυση της «ρίζας», για τη βία της ερημιάς.