Αν ο Ιωάννης και ο Ιάκωβος ήταν τα παιδιά του Ζεβεδαίου, όπως αναφέρουν οι ευαγγελιστές Ματθαίος και Μάρκος, τότε το ερώτημα «τα παιδιά του Ζεβεδαίου ποιον είχαν πατέρα» έχει απαντηθεί και στερείται περαιτέρω έρευνας, δεδομένου ότι ο Ιωάννης και ο Ιάκωβος δεν ήταν δίδυμοι (παρόλο που το όνομά τους αρχίζει με γιώτα) και άρα υπάρχει μία και μόνη απάντηση, αφού η μεσολάβηση χρόνου μεταξύ της γέννησης του πρώτου από τον δεύτερο δημιουργεί την καλοπροαίρετη υποψία ότι μεταξύ δύο επιλογών το μη χείρον βέλτιστον, επειδή ό,τι γράφει δεν ξεγράφει, ενώ είναι ιστορικώς αποδεδειγμένο ότι ο Μάρκος δεν γνώριζε τον Λουκά, ούτε ο Λουκάς τον Μάρκο, ώστε να πρόκειται περί νομίσματος, όπου άλλο η κορώνα και άλλο τα γράμματα, εφόσον και οι δύο ευαγγελιστές ήταν γραμματιζούμενοι και απείχαν από φωνητικές κορώνες κοσμικού χαρακτήρα, προτιμώντας την ψαλτική, όπως εν γένει οι Πατέρες της Εκκλησίας, οι οποίοι ήταν άτεκνοι, κατά τας Γραφάς βεβαίως.

Σε αυτό το ιστορικό και ερμηνευτικό πλαίσιο και σύμφωνα με την επιταγή «πίστευε και μη ερεύνα», η περίπτωση του Ζεβεδαίου αποδεικνύει την αξία του δόγματος «ερεύνα και πίστευε», ώσπου εντέλει δεν θα πιστεύεις για να συνεχίσεις να ερευνάς, προκειμένου να πιστέψεις πριν είναι αργά, δηλαδή πριν πάψεις και να ερευνάς και να πιστεύεις, διότι εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με τις δύο όψεις του νομίσματος, αλλά με το γιορτινό χρυσό νόμισμα, που διεισδύει απαλά με το μεσαίο δάχτυλο στη ζύμη της βασιλόπιτας πριν το ψήσιμο στον φούρνο, ευχόμενοι ευτυχές το Νέον Έτος, καθώς ποτέ δεν ξέρει το μεσαίο δάχτυλο αν το νόμισμα είναι χρυσό ή ψεύτικο, σύμφωνα με τη διάχυτη αντίληψη ότι ο Ιωάννης και ο Ιάκωβος δεν είναι τα παιδιά του Ζεβεδαίου, έτσι που, αν κερδίσεις το νόμισμα της βασιλόπιτας, δεν θα μπορεί ο Ζεβεδαίος να επιβεβαιώσει ότι είναι γνήσιο και όχι κάλπικο.

Για λόγους αρχής και υπεράσπισης αξιών δηλώνουμε ότι αποποιούμεθα εκφράσεις όπως «κάλπικο άτομο» και «μαϊμού πιστοποιητικό», διότι το άτομο δεν είναι νόμισμα της βασιλόπιτας, ενώ δεν υπάρχει περίπτωση να βρεθεί μαϊμού να υπογράψει πιστοποιητικό, επειδή, όπως λέγεται, δεν γράφουμε στης μαϊμούς τον κώλο, πιστοί στην ισότητα ανδρών και γυναικών με βάση μία επιβεβαίωση, που είτε είναι μαϊμού είτε όχι αποτελεί εντέλει ένα πιστοποιητικό σαν εκείνο που είχε ο Ζεβεδαίος, επιδεικνυόμενο σε κάθε κακόπιστο, αφού ο καλόπιστος παρηγορεί τον Ζεβεδαίο, ο οποίος δεν γλυτώνει από το ερώτημα αν ο Ιωάννης και ο Ιάκωβος ήταν δικά του παιδιά.

Σε αυτή την κατάσταση έχουμε φτάσει αρχομένου του μηνός Δεκεμβρίου, ευχόμενοι ολοψύχως Καλά Χριστούγεννα πριν από την Πρωτοχρονιά, την Εθνική Εορτή της Παλιγγενεσίας, το Πάσχα, την κινητή εορτή του Αγίου Γεωργίου η οποία δεν έχει βρεθεί τρόπος να παραμείνει ακίνητη, την Κοίμηση της Θεοτόκου και την 14^η Νοεμβρίου, εορτή του Αγίου Φιλίππου, η οποία συμπίπτει (σύμφωνα με το Ιουλιανό ημερολόγιο) με την εορτή του Φιλίππου Β’ της Μακεδονίας, πατρός του Μεγάλου Αλεξάνδρου, όπως συμπίπτουν όλοι οι Άγιοι Απόστολοι την ίδια ημέρα, ασχέτως αν δεν συμφώνησαν ο Κοσμάς και ο Δαμιανός. Η μνήμη τους τιμάται διπλά, δηλαδή την 1^η Ιουλίου και με τα αδέλφια τους μαζί στις 17 Οκτωβρίου. Καθώς επρόκειτο για Ανάργυρους ιατρούς, που δεν έπαιρναν φακελάκι, ο διττός εορτασμός επιτρέπει όλα να πληρώνονται εις διπλούν τώρα. Ο θάνατός τους με βασανιστήρια είναι πιθανόν να προέκυψε από προτροπή ιατρικού αντιζήλου. Στο σημείο αυτό ολοκληρώνεται η κατήχηση. Αφήστε στον Ζεβεδαίο τα παιδιά, αν βόλτα θέλετε να πάτε.

Τι τριάντα, τι σαράντα, τι πενήντα, αν πρόκειται για αργύρια;

_{ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΩΣ}

Παράπονα που μας περιήλθαν / Πώς περπατά η νύχτα (συμβουλές) / Ατυχή συμβάντα και θεραπείες / Oρθώς: ενός λεπτού σιγή / Εγκιβωτισμοί (από Κιβωτό σε Κιβωτό) / Μη φάτε πόρτα, εκτός αν επιμένετε / Κόρνα είναι και κορνάρει / Α, καπέλα / Πίτουρα & κότες / Παπαγαλία / Το τζατζίκι / Ταμείον / Τάρανδοι / Φτου x 3 / Παχύς / Πίτουρα / Παπούτσια & σώβρακα / Μάτια / Ύπνος / Tέντες / Τα ρούχα / Σύννεφα / Ιδιοφυείς συνήθειες / Δυσκοιλιότητα / Έτσι είναι / Παρά πέντε / Παίρνω το καπέλο μου / Σκύλοι & πίτες / Γατολογία / Γατολογία (Μέρος Β΄) / Βιασύνη  / Kόμπος και χτένι  / Γένια και χτένια