Bιασύνη

Προκειμένου να σκοντάψεις, δεν χρειάζεται να βιάζεσαι. Ούτε είναι βέβαιο πως όταν βιάζεσαι θα σκοντάψεις, εκτός αν βιάζεσαι να σκοντάψεις ή σκοντάφτεις ώστε να βιαστείς να μη σκοντάψεις πιο πέρα, γνωστού όντος ότι το πεπρωμένο φυγείν αδύνατο, οπότε, θέλοντας και μη σκοντάφτεις είτε πριν, ακολουθώντας το πεπρωμένο, είτε μετά. Όλα καλά έως εδώ, αφού σκόνταψες μεν, δεν έπεσες δε, όπως διατυμπάνιζε ο Δημοσθένης ο βραδύγλωσσος, που μάλλιαζε η γλώσσα του επαναλαμβάνοντας «δει δη χρημάτων και άνευ τούτων ουδέν εστί γενέσθαι», δηλώνοντας έτσι με λίγες λέξεις ότι χωρίς λεφτά η γλώσσα σκοντάφτει, αλλιώς τα χρέη δεν είναι πρόβατα για να κουρεύονται, αφού όποιος έχει το ψαλίδι έχει μαλλί για κόψιμο, ώστε να μη μαλλιάζει διαρκώς η γλώσσα του, ασχέτως αν πρόκειται για κούρεμα χρέους, ώστε ο κουρεμένος τη βροχή να μη φοβάται. Πράγμα σύνηθες, έτσι που, αν σου μείνει το μαλλί αμανάτι, άχρηστα τα πρόβατα, με εξαίρεση τα τραγιά, για λόγους αρχής: όποιος οδηγεί το κοπάδι δεν βιάζεται, ακόμα και όταν σκοντάφτει.
Σε αυτή την περίπτωση οφείλουμε να δώσουμε σημασία στην πιθανότητα βιασύνης να μη σκοντάψουμε, ώστε να παρέλθει ικανός χρόνος και αγάλι-αγάλι να γίνει η αγουρίδα μέλι, δηλαδή χυμώδης, εύγευστη, ώριμη, λεπτόφλουδη, σαρκώδης, τρυφηλή, χωρίς να αποκλείεται να μείνει κάποιος με την αγουρίδα στο χέρι, δεδομένου ότι ορισμένοι προτιμούν τα ξινά που προκαλούν ανατριχίλες, φούσκωμα και αϋπνίες σε περιόδους άνοιξης όπου θάλλουν λεμονιές, πορτοκαλιές, μανταρινιές και αγγουροντομάτες σε χωριάτικες σαλάτες, οι οποίες τρώγονται συνοδευόμενες από ούζα, τσίπουρα, ρακές, ρετσίνες εις υγείαν φίλων και γνωστών για να σκάνε οι εχθροί μας, που πάντα βιάζονται να μας πάρουν το φαΐ από το στόμα.
Φτάνουμε έτσι στο συμπέρασμα ότι άλλο η βιασύνη και άλλο η προτροπή «τρέξε να προλάβεις». Η βιασύνη είναι απόφαση υπό επείγουσες συνθήκες, είναι δηλαδή επιλογή. Το «τρέξε να προλάβεις» είναι εντολή που εμφανίζεται οποτεδήποτε και προκαλεί αδυσώπητα ερωτήματα: γιατί να τρέξω; Τι να προλάβω; Και αν δεν προλάβω παρόλο που θα τρέξω; Και πόσο να τρέξω για να προλάβω; Όσοι έτρεξαν πρόλαβαν; Και αν πρόλαβαν γιατί έπρεπε να τρέξουν και να μη βάλουν άλλους να τρέξουν για να προλάβουν αυτοί να μην τρέξουν, επειδή άλλο είναι να τρέχουν άλλοι για την πάρτη σου και άλλο να τρέχεις εσύ για την πάρτη άλλου και άλλων γνωστών και μη εξαιρετέων. Τα πράγματα γίνονται χειρότερα όταν θα σκοντάψεις τρέχοντας να προλάβεις. Αν βεβαίως σκοντάψεις και προλάβεις, τι θα έχεις προλάβει; Το ηθικό συμπέρασμα είναι πως, είτε προλάβεις είτε δεν προλάβεις, το τρέξιμο δεν κάνει καλό, όταν είσαι φαγωμένος και όταν είσαι νηστικός, ώστε να πληρώσεις τα απλήρωτα χωρίς να έχεις στην τσέπη σου την πληρωμή σου. Πάντα πληρώνει ο απλήρωτος, ας έχει πληρωθεί. Πάντα υπάρχει βιασύνη να πληρώσεις, ενώ δεν έχεις πληρωθεί, γιατί αν δεν πληρώσεις περιορίζονται οι πιθανότητες να πληρωθείς, ώσπου φτάνει το πλήρωμα του χρόνου πάντα βιαστικό και σε πιάνει στον ύπνο, μια βιασύνη είναι και αυτός ο ύπνος του δικαίου, όνειρο ότι πληρώθηκες και δεν έχεις να πληρώσεις, όνειρο να βιαστείς να κοιμηθείς ώστε να πληρώσεις βιαστικά πριν ξυπνήσεις, γιατί όσα φέρνει ο ξύπνιος δεν τα φέρνει ο ύπνος και στη βιάση κολλάει το σίδερο, αν δεν βιαστείς να το βγάλεις από την πρίζα. Γι’ αυτό τον λόγο, μη βιαστείτε να σιδερώσετε πριν κολλήσει το σίδερο.

Δουλειά δεν έχει η βία όπου χρειάζεται σοφία, βιάστηκε να πει ο Ηρόδοτος

_{Π Ρ Ο Η Γ Ο Υ Μ Ε Ν Ω Σ}

Τρέ­χο­ντας επι­τό­που / Πα­ρά­πο­να που μας πε­ρι­ήλ­θαν / Πώς περ­πα­τά η νύ­χτα (συμ­βου­λές) / Ατυ­χή συμ­βά­ντα και θε­ρα­πεί­ες / Oρ­θώς: ενός λε­πτού σι­γή / Εγκι­βω­τι­σμοί (από Κι­βω­τό σε Κι­βω­τό) / Μη φά­τε πόρ­τα, εκτός αν επι­μέ­νε­τε / Κόρ­να εί­ναι και κορ­νά­ρει / Α, κα­πέ­λα / Πί­του­ρα & κό­τες / Πα­πα­γα­λία / Το τζα­τζί­κι / Τα­μεί­ον / Τά­ραν­δοι / Φτου x 3 / Πα­χύς / Πί­του­ρα / Πα­πού­τσια & σώ­βρα­κα / Μά­τια / Ύπνος / Tέ­ντες / Το δί­λημ­μα / Τα ρού­χα / Σύν­νε­φα / Ιδιο­φυ­είς συ­νή­θειες / Δυ­σκοι­λιό­τη­τα / Έτσι εί­ναι / Πα­ρά πέ­ντε / Παίρ­νω το κα­πέ­λο μου / Σκύλοι & πίτες / Γατολογία (Α΄) / / Γατολογία (Β΄)