Στους τρεις συγγραφείς αυτού του τεύχους έχει δοθεί η λέξη «bo», που σημαίνει φιλί στα αϊτιανά
Βιάστηκα να ειρωνευτώ χονδροειδώς και μετά ήρθε η αληθινή, η λεπτή κι αιχμηρή, η στοχευμένη ειρωνεία και με ξύπνησε
Κατοικεί στον τοίχο μου, στην μικρή σκάλα που οδηγεί στα υπνοδωμάτια...
Η μοναξιά∙ στην πραγματικότητα δεν τον άφησε ποτέ
Η επιγραφή σημαίνει, «Ο Ουρανός ανταμείβει όσους εργάζονται σκληρά...»
Με την οργή του ανακουφισμένου αναφώνησε alea jacta est, ήτοι ο κύβος ερρίφθη, αλλάζοντας τον ρου της ιστορίας στο νερό ουρώντας
Μετά μεγάλωσα, άρχισα να ακούω άλλα τραγούδια στον δρόμο για τις διακοπές μου, άρχισα να κάνω πίσω και στις προτιμήσεις των άλλων
Ένας αιφνίδιος αέρας φυσάει μαζί μας και πίσω μας και σ’ αυτή τη μικρή στροφή φεύγει από το δρόμο και συνεχίζει την πορεία του...
Είναι μια πορφυρή ροζέτα, που μέσα στην υγρασία και την πολυκαιρία της λήθης, που θέλει να την αλλοιώσει, να την αφανίσει οριστικά
Επιστολή του ΑΚΙΡΑ ΚΟΥΡΟΣΑΒΑ στον ΙΝΓΚΜΑΡ ΜΠΕΡΓΚΜΑΝ
Με αφορμή δύο καβαφογενή βιβλία
Με το κόκκινο φόρεμα ένιωσα σαν να είχα γίνει άλλος άνθρωπος, σαν να είχα μεταμορφωθεί
