Κοινωνική αναταραχή

Social unrest 02 <small>/ φωτ. <a href='https://www.hartismag.gr/konstantinos-markoghiannis' class='color-link'>Κωνσταντίνος Μαρκογιάννης <i class='fal fa-link'></i></small></a> Social unrest 13 <small>/ φωτ. <a href='https://www.hartismag.gr/konstantinos-markoghiannis' class='color-link'>Κωνσταντίνος Μαρκογιάννης <i class='fal fa-link'></i></small></a> Social unrest 27 <small>/ φωτ. <a href='https://www.hartismag.gr/konstantinos-markoghiannis' class='color-link'>Κωνσταντίνος Μαρκογιάννης <i class='fal fa-link'></i></small></a> Social unrest 28 <small>/ φωτ. <a href='https://www.hartismag.gr/konstantinos-markoghiannis' class='color-link'>Κωνσταντίνος Μαρκογιάννης <i class='fal fa-link'></i></small></a> Social unrest 38 <small>/ φωτ. <a href='https://www.hartismag.gr/konstantinos-markoghiannis' class='color-link'>Κωνσταντίνος Μαρκογιάννης <i class='fal fa-link'></i></small></a> Social unrest 39 <small>/ φωτ. <a href='https://www.hartismag.gr/konstantinos-markoghiannis' class='color-link'>Κωνσταντίνος Μαρκογιάννης <i class='fal fa-link'></i></small></a> Social unrest 44 <small>/ φωτ. <a href='https://www.hartismag.gr/konstantinos-markoghiannis' class='color-link'>Κωνσταντίνος Μαρκογιάννης <i class='fal fa-link'></i></small></a> Social unrest 55 <small>/ φωτ. <a href='https://www.hartismag.gr/konstantinos-markoghiannis' class='color-link'>Κωνσταντίνος Μαρκογιάννης <i class='fal fa-link'></i></small></a>

 

 



Η παγκόσμια διάρθρωση των αστικών κοινωνικών κινημάτων τα οποία άνθισαν μετά την οικονομική κρίση και τα επακόλουθα μέτρα λιτότητας αποτελούν ένα από τα καθοριστικά χαρακτηριστικά αυτού που θεωρείται ως νέα μορφή αστικού ακτιβισμού.[1] 
Joana Mayer, σε συζήτηση με την Margit Mayer


Η εικαστική εργασία Κοινωνική Αναταραχή / Social Unrest αποτελείται από φωτογραφίες οι οποίες λειτουργούν ως παλμογράφος των σύγχρονων κοινωνικών εξελίξεων. Η σημερινή απαισιόδοξη πραγματικότητα καθρεφτίζεται σε θολά, ασπρόμαυρα παλίμψηστα τα οποία δημιουργούνται από αφίσες αστικών τοίχων. Σκοτεινές ανθρώπινες μορφές, επαναστατικά κείμενα, μαύρες σημαίες και σταυροί δημιουργούν μια ταπετσαρία υπαρξιακού άγχους και υποβόσκουσας κοινωνικής αναταραχής.

Η σχεδόν καλειδοσκοπική οπτική πυκνότητα των αφισών αντικατοπτρίζει τα διάφορα αντιπαραβαλλόμενα ψυχογεωγραφικά στοιχεία μιας πόλης η οποία οφείλει να διατηρείται σε συνεχή επαγρύπνηση και να είναι προετοιμασμένη για την επόμενη εκδήλωση διαμαρτυρίας ή λαϊκή εξέγερση. Σκισμένες και τσαλακωμένες, πάλαι ποτέ καθαρές και ευκρινείς, οι αφίσες αυτές αποτελούν ενδείξεις της μετάβασης ενός λαού από μια κατάσταση ελπίδας και αισιοδοξίας σε μια νεφελώδη ατμόσφαιρα απελπισίας και κοινωνικού αναβρασμού.

Μέσα από τις εικόνες αυτής της εικαστικής εργασίας μπορεί κανείς να διακρίνει μια ουσιαστική "νοσταλγία για όσα έχουν χαθεί", καθώς και μια πηγαία ανάγκη για "την κατασκευή ενός διαφορετικού είδους αστικής εμπειρίας".[2] Αν συγκρίνει κανείς την επιπολαιότητα του σημερινού μεταμοντέρνου καπιταλιστικού τρόπου ζωής με την "εικαστική επίθεση" που οι αφίσες του δρόμου μοιάζουν να εξαπολύουν θα καταλάβει αμέσως πως αυτό επιθυμεί να πετύχει κι ο φωτογράφος: μια "εικαστική τομή" στο συλλογικό μας ασυνείδητο.

 

αυτόν το μήνα οι εκδότες προτείνουν: