Προχωρούσε στα σκοτάδια της συναρμολόγησης ήχων με βάση την κλασική του παιδεία, τις αναλύσεις της τζαζ & τους πειραματισμούς
Τρεις εκτελέσεις που κινούν το ελαφρύ ερπυστριοφόρο αυτών των σκέψεων
H Μουσική δεν κατοικεί σε Προστατευόμενες Ονομασίες Προέλευσης και σ’ άλλα παρόμοια άνθη της ανοησίας
Στη δεξιά πλευρά της σελίδας θα αναρτώ πληροφορίες για το άτομό μου, την προσωπικότητά μου, τις απώλειες των αναμνήσεών μου
Χρησιμοποιούσε φωτογραφίες, αποκόμματα εφημερίδων, δικά του σχέδια, ψαλιδισμένα χαρτιά, αφίσες, τηλεγραφήματα, καρτ ποστάλ...
Για τον βανδαλισμό του «Athenaeum»
Τα νεότερα χρόνια (συνέχεια από το προηγούμενο τεύχος)
Σκέψεις με αφορμή την πρώτη παρουσίαση της όπερας «Ο θάνατος του Άντονυ» στην Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής
Θα μιλήσω και για τον ανεξήγητο θαυμασμό τού πατριάρχη της κλασικής κιθάρας Andres Segovia προς τον Κατσαρό στη Νέα Υόρκη...
Κατά τον Μ.Χ. οι κιθαριστές δεν διέθεταν παρά αντιαισθητικά νύχια στο δεξί, καθώς & χαώδη άγνοια των πραγμάτων του τόπου τους
για ένα έργο του Μάνου Χατζιδάκι
«Η μελωδία αποκτά στον κινηματογράφο υπεραξία. Ο ρυθμός μπορεί να αντιπροσωπεύει την εικόνα και τη δράση. Η μελωδία τον συνθέτη»
