Προσεκτικά συγκολλώ τις λέξεις άλλων, / πολλών ανθρώπων λέξεις, / προσδοκώντας κάποτε τις δικές μου
Γυναίκες ανελέητες κι ευάλωτες στο τραύμα και στον έρωτα η Μέδουσα δεν φανταζόταν ότι θα καταλήξει στην ασπίδα μιας θεάς παρθένας
Του δικού του κόσμου που ήταν τόσο μικρός και περιορισμένος. Για την ώρα, όσο είναι και ένα πιάτο φακές. Μαγειρεμένες όμως σωστά
Σημασία έχει πως όποτε ο χρόνος περνούσε έξω από το σπίτι της, η γιαγιά έβρισκε μια πρόφαση για να λείπει
Οι γυναίκες των θείων εικόνων / Που πάλλονται μες τις καρδιές μας / Προσόψεις σε γαλάζιο ουρανό / Μυστική ορχήστρα που χάνεται
Τον αγάπησαν γυναίκες που έμοιαζαν με χρώματα ιμπρεσιονιστών
( Διαχρονικές αστυνομικές υποθέσεις )
Στο όρος Αιγάλεω κάθε δυνατός ορίζοντας μας τέμνει. Τα πέρατα στραφτοκοπάνε. Ποιος νους συνέλαβε αυτή τη ναυμαχία;
Ο ανώνυμος ήρωάς μου που έγραψε το διήγημα, δε θα μάθαινε ποτέ τι πράγματι είχε συμβεί, αν ήταν αυτοκτονία ή όχι ο θάνατός της
Βλέπω την καύτρα τους να ανάβει και είναι σαν να αναπτύσσουμε ένα σιωπηλό τρόπο επικοινωνίας με τα φωτεινά σηματάκια μας
Όταν γνωρίστηκαν ακούστηκαν μικροί ύπουλοι ήχοι ηλεκτρικού ρεύματος και αυτόματα συνδέθηκαν για πάντα – έτσι πίστευαν
Μερικές φορές ερωτευόμαστε μία κίνηση. Μία ανεπαίσθητη, αθώα κίνηση που συμβαίνει στο σύμπαν ενός άλλου κορμιού
