Έτσι κι αλλιώς / το σταματημένο ρολόι / θα δείχνει τη σωστή ώρα / δύο φορές τη μέρα
Οι επιζήσαντες μοιάζουν λιγάκι στη χώρα τους. Κατοικούνται κι αυτοί από αναμνήσεις, περιπλανιούνται έχοντας πάντα ριγμένη άγκυρα
Δρομείς γενναίων αποστάσεων / εξασκούνται / στην αντοχή / στο ανώμαλο έδαφος.
Η θέση του στη συγκεκριμένη φωτογραφία εξ άλλου είναι αυτή που μας ενδιαφέρει
Θέλω να μείνω μόνος / Με το άγγιγμα σου / Στην ασφυξία των κραυγών σου
Όταν αποτραβιέται η θάλασσα / αστράφτει αλλού το φως
Όλα τα στόματα ανοιχτά στην πόλη Γκερνίκα /τόσο που η κραυγή τους /φτάνει κοντά μου κάθε βράδυ. /Στο δωμάτιό μου ψιχαλίζει καρφιά
«Μπήκε χαμπερολόγος» είπε ο πατέρας της δείχνοντας αδύναμα με το χέρι του μια πεταλούδα της νύχτας, που φτεροκοπούσε στο ταβάνι
Με περίμενε αναμαλλιασμένη κι άβαφη στον δρόμο
Ένα φουστάνι ανάγωγο, λάφυρο Λαιστρυγόνων / σκισμένο ως τον αστράγαλο μού χρύσωσε την τύχη
Χρησιμοποιούσε διαφορετικές προφάσεις ανάλογα, να έχει κάτι να απαντήσει στην συνηθέστατη ερώτηση «Τι γυρεύεις εσύ εδώ;»
Με την τσάντα στην πλάτη / ψηλαφίζουνε / ηχηρά μελλούμενα
