Κανένας δεν τον είχε πιέσει: μόνος του τη διάλεξε, μόνος του αποφάσισε για το στεφάνι και μόνος του πήρε το καράβι για τα ξένα
«Η κατάσταση είναι μη αναστρέψιμη», σβουρίζει στο μυαλό η πρόταση ― πέντε καταραμένες λέξεις. Αύγουστος και εγώ βαδίζω στην ομίχλη
Κάποιες στιγμές νιώθεις ότι πεθαίνεις στη θέση ενός άλλου
Κινούμαι διαρκώς στο μεταίχμιο μεταξύ προαγωγής και υποβάθμισης
Είχε ήδη φτάσει στο χθες, όταν άκουσε τους μεντεσέδες της πόρτας και τον ρώτησε
Βρέφος τα μάτια μου. / Δεν ξέρουν ακόμη ούτε λέξη
Παραμένει εκεί και περιμένει / έχοντας διώξει ενίοτε με σκληρότητα / όλους τους μνηστήρες
«Δεν έχεις ιδέα πόσα λάθη έχω κάνει στη ζωή μου», του ψιθυρίζει βραχνά
Κάποιοι λένε ότι άκουσαν έναν άντρα να φωνάζει «έχω την ζωή μέσα μου»
Τα μάτια του σαν του ελαφιού, τα σημαδεύει τ΄όπλο του κυνηγού
Πριν καλά καλά τη γνωρίσουν της γύρισαν την πλάτη. Οι μισές φοβήθηκαν μην ξεμυαλίσει τους άντρες τους κι οι άλλες τα παιδιά τους
Η μέλισσα εξακολουθούσε να βρίσκεται στην ίδια θέση. Άρχισε να της μιλά σιγανά στη γλώσσα της