Οι θρύλοι είναι εκ του πονηρού, συχνά. / Προπατορικά συκοφαντήματα
πάλι το είδωλο με δόλο σε αφήνει
Πρώτα ρούφαγες τις νότες, ύστερα τον καπνό.
παρεμβάλλονται / post νοσταλγίας / για εποχές / στις οποίες / διαδέχονταν η μία την άλλη
Διαρρήκτης μαύρων κείμενων που μεταμόσχευαν τον χρόνο...
Αποσύρθηκε. Στα ένδοθεν κατοικητήρια των πτερυσσόμενων σχημάτων
Ο ουρανός χρυσάφι, ανεβαίνω τα σκαλιά της ευδαιμονίας...
Αυτό το στυφό υπόλοιπο πίκρας / στον πάτο ενός ποτηριού να λάμπει ο θάνατος / και να σπιθίζει περίεργα
Κάθε μου βήμα μια ψηφίδα του εαυτού μου που φτιάχνεται ξανά
Στο σπίτι της μαμάς τα έπιπλα κατοικούν τους ανθρώπους, βάζουν κανόνες, οι άνθρωποι υπακούν ...
Ξάφνου όλα σταματούν. Η γυναίκα δεν υπάρχει πια. Δεν υπάρχει σώμα. Δεν υπάρχει ήχος. Και μετά, ένα φως
Άγαλμα της οδύνης καμωμένο από αγάπη και συντριβή...
