Το χώμα ήταν μαύρο, καμένο, και ο αέρας μύριζε στάχτη. Η άλως είχε σχεδόν αγγίξει τη γη, και οι ρωγμές της φωσφόριζαν
Είναι κι αυτός άστεγος, φαίνεται από χιλιόμετρα, λες κι η φτώχεια ριζώνει στο πετσί και διατυμπανίζει την παρουσία της
Ακόμα και το ρέον ρο / που πλέει στο αμνιακό υγρό / (ρέμβη, ροκάνι, ρους, ροδόσταμο και ροκ εντ ρολ & drugs)
Σπαράγματα μιας παράστασης του Min Tanaka
Κρίμα, είχαμε χάσει τόσο χρόνο να δημιουργήσουμε σχέσεις
Πώς γίνονται αυτόματα τα όνειρα / Αυτόγραφα εφαπτόμενα στη σήψη;
Αντικρουόμενα μηνύματα, στην έλλειψη εμπιστοσύνης
Κοίτα τις τρύπες σε μέγεθος κρατήρα που από τον όγκο έφτασαν μέχρι τον φλοιό της γης
Αν υπάρχει ζωή μετά τον θάνατο, / τι δεν θα ‘δινα να γευόμουν ξανά εκείνο το χοιρινό με μανιτάρια
Τρεις μικρές αλεπούδες. Σαν μία πεδιάδα που πάνω της πέφτει ήσυχα χιόνι, αθόρυβα διαγράφτηκε το τοπίο
Δεν έχουμε τίποτε να πούμε; / Ραγδαία μεταβλήθηκε ο καιρός
εμφανίζονται πουλιά με διαφορετικά φτερά / το ένα παίζει με μαγνήτες και φακούς / το άλλο στο βασίλειο των κρυστάλλων
