Μία μέρα είχε μείνει πια, σε πλάκωνε καθώς έπεφτε το απόγευμα βαριά η έννοια της επιστροφής
Για να κατανοήσουμε την ιστορία αυτού του ανθρώπου, οφείλουμε να λάβουμε υπ’ όψιν τα εξής:
Mε τόση άνοιξη μέσα σου / πώς να σε παραβγούν οι χειμώνες;
Πολλοί και πολλές στην απόγνωσή τους είχαν βουτήξει στη θάλασσα. Κι αυτή, όμως, έβραζε. Καζάνι, χύτρα με ζεστό νερό
Μόλις τελείωσε, χωρίς δεύτερη λέξη και καμία προειδοποίηση τον πυροβόλησε
«Ο χρόνος θα δείξει» λέω, και ήδη βλέπω ότι εμπιστεύομαι τον χρόνο σαν να ’ναι φίλος ή εχθρός μου...
Ένα πεντάπτυχο ποίημα, συνοδευμένο από τους πίνακες που έδωσαν την αφορμή της γραφής του
Άσε που κάποιος κάθε νύχτα κλέβει το φεγγάρι / και μέσα στο σκοτάδι σπάει τις πόρτες
Και ποια δεν θα παρακαλούσε να είχε κάποιο ιατρικό περιστατικό για να βρεθεί στα χέρια του...
Η απόσταση δεν μετριέται με χιλιόμετρα / το διακύβευμα παραμένει ενεργό /να συντριβείς ή να περάσεις
(Δοκιμές)
Μίλαν Κούντερα / Η βαλίτσα / Αλεξέι Ναβάλνι
