Τρία χρόνια τώρα το βλέμμα της για ώρες ταξίδευε στο πορσελάνινο διακοσμητικό
Στη φευγαλέα λάμψη του αναπάντεχου / ανάμεσα στην εισπνοή και την εκπνοή / να κολυμπήσουμε
Στ’ αλήθεια κουνιέται μέσα σου, ανοίγει το στόμα του για να πιει απ’ αυτό που πίνεις, να καπνίσει αυτό που καπνίζεις;
Μια περίεργη βραδιά στη Νέα Υόρκη
Πώς θα άντεχε κλεισμένος τόσες ώρες σ’ ένα αεροπλάνο γεμάτο Κινέζους, χωρίς να μπορεί να καπνίσει;
Συνήθως, περνούσε τις μέρες του αλληλογραφώντας για δουλειές και λογοτεχνία ή μεταφράζοντας γαλλική ποίηση
...φορέστε τον αληθινό εαυτό σας και δοκιμάστε να μιλήσετε στον βάτραχό σας
Αρχίζει να του κάνει χαλαρές μαλάξεις στην πλάτη και να του λέει γλυκόλογα κοντά στο αφτί ...
Αρχικά της είπα για μένα. πήγε πολύ καλά, ανέλπιστα καλά·
Αργότερα, κολλούσε το πρόσωπό της πάνω στους καθρέφτες κι έγλειφε το σημείο που η αναπνοή της σχημάτιζε θαμπούς κύκλους
Θα κρατήσουμε τραπέζι μεγάλο για δώδεκα και / θα μεθύσουμε με κόκκινο κρασί / κρεμώντας τα θαύματα στην πόρτα·
Έπειτα έρχεται το σούρουπο. / Ο μαύρος γάτος τινάζει από πάνω του το όνειρο
