Ο χρόνος δε μετρά
μόνο ταλαντώνεται —
μια λειτουργία του κενού.
δύο μονάδες συγχρονισμένες
χωρίς εγγύηση επαφής.
η σύμπτωση δεν εξηγείται·
μόνο καταγράφεται.
όχι αφή, όχι βλέμμα,
μα ηλεκτρισμός στο κενό —
φορέας δυναμικής,
αστάθεια σε καμπύλη
μη ευκλείδειας επιθυμίας.
ο άνθρωπος —
ένας μεταβλητός συντελεστής,
σαν να πάλλεται σε τροχιές αβεβαιότητας.
ο άλλος —
ανάκλαση εν δυνάμει,
φως που ζητά επιφάνεια
για να πάρει μορφή.
το σύστημα:
ασύμμετρο,
ατελές,
προορισμένο να μετασχηματίζεται.
συμπαντική αρχιτεκτονική
που απορρίπτει το πάντα.
η στιγμή μόνο
παράγει νόημα.
κι όμως —
μέσα σε ένα βλέμμα
κάτι λύγισε.
ένας κόμβος παραδόθηκε στη ροή.
το σώμα θυμήθηκε πως είναι χώμα.
η επιθυμία —
προσευχή.
το θαύμα:
μια αναπνοή έξω απ’ τον ρυθμό του σύμπαντος.
η λέξη έρωτας —
ως αποσταθεροποιητής λογικής.
αναδύεται,
διαρρηγνύει το πλαίσιο,
και σιωπά.
εκεί,
στο περιθώριο της συνάρτησης,
ορίζεται
το άπειρο.
