(Αποχώρηση από όραμα)
Μήνυμα εστάλη. Άχρονος αποστολέας. Άχρονος παραλήπτης.
Οι γυναίκες που μας αγκαλιάζουν αμίλητες / Είναι παράθυρα που ανοίγουνε σε σταθμούς τρένων
Τώρα εσένα, να σε βάλω στο παραθύρι ή στην πόρτα για να μου φέγγεις μέρα και νύχτα»
Δύο διηγήματα
Ένα ωραίο όνομα με βοηθά να καταλάβω και να καταλήξω οριστικά ότι τα κτήρια γράφονται με ήτα
Τα στόματα όμως παρέμεναν ραμμένα κι άνοιγαν μονάχα για να πιούν, ώστε τα βλέμματα να πάρουν πορεία να θολώσουν
Φοβάμαι λίγο: Τα ρούχα γραφείου που μοιάζουν φιμέ κατακόρυφες λάμες
― Στάσου εκεί που βρίσκεσαι. Μη κινείσαι. Πώς τα βλέπεις τα πράγματα; ― Μπλε.
Δύο ποιήματα
Αν δεν με ξυπνούσε απότομα η βροχή μέσα στην νύχτα και κείνο το παλαβό αεράκι στο τζάμι ίσως τώρα να γνώριζα την απάντηση
Εγώ απλά σου στέλνω μηνύματα χαράματα με το κινητό
Θα μπαίνω πάντα / από εκείνη την αφύλακτη ρωγμή / του αναστεναγμού σου
