Είχαν μάθει μερικές λέξεις. Λίγες φράσεις στα ελληνικά και στα πολωνικά όλες κι όλες
Δεν είναι σανσιβέρια το φυτό που προτείνει, είναι το παχύφυτο η Euphorbia η Milii, το αγκάθι του Χριστού
Πίσω από τους τοίχους ακούω το νερό να τρέχει / δεν υπάρχουνε τοίχοι / μα το ακούω
...είχε οργώσει τους απέραντους ωκεανούς προς αναζήτηση της χαμένης του Ατλαντίδας
Κάποιο λάθος έχει γίνει, κάποια φάρσα, κάποιος με δουλεύει. Η γυναίκα μου έχει πεθάνει. Πώς είναι δυνατόν να λαμβάνω γράμματά της
Η πραγματικότητα πάντα χασμουριέται κοιτώντας τον εαυτό της σε έναν καθρέφτη που την αναπαριστά πιστά
Αγγίζω τη χορ- / δή που είχες αγγίξει· / εσένα ποτέ;
«Να σας ζητήσω μια χάρη;» άκουσα τον άντρα πίσω από την πλάτη μου να ρωτάει
Σαν να είχε καταλάβει η ψυχή μου κάτι που δεν ήταν ικανό το μυαλό μου να κατανοήσει
Kαι μόλις δείτε τον κλόουν, κράτα του σφιχτά το χέρι. Καμιά φορά φοβάται...
Πρέπει να ξέρεις πού να σταματήσεις για να μην καταλήξεις να αναφωνείς στο κρεβάτι του θανάτου «Θεέ μου! Τόσο χαμένο υλικό!...»
Το τρένο σταμάτησε να περνά./ Ο σταθμός δεν άργησε να ερημώσει./ Ούτε δρομολόγια ούτε ταξιδιώτες./ Μονάχα το καφενείο παρέμεινε
