Ο ευκάλυπτος κυρίευσε το πιο ακριβό / Που δεν το βρίσκεις πια στα χρωματοπωλεία / Ο ίδιος να το μαζέψεις πρέπει εισχωρώντας
Τα οράματά του ήταν γεμάτα με μέρες μοναχικού βαδίσματος σε ερημιές απρόσιτες και άγονους, απαράλλαχτους τόπους
Καθώς το τρακτέρ απομακρυνόταν αυτό συνέχιζε να έχει το λαιμό του γυρισμένο και να μας κοιτάζει, ώσπου χάθηκε στο βάθος του δρόμου
Τώρα τι έγραψε η εφημερίδα αυτό είναι ένα άλλο θέμα / από χαρτί φτιάχνονται κι αυτές...
Μια νυχτερινή περιπλάνηση με οδηγό το «Νυχτόραμα» του Ηλία Παπαγιαννόπουλου
Άρα είπες ψέματα Ειρηνιώ. / Κι η δυσκολία έχει ένα δισεκατομμύριο συνώνυμα / όσο ψάχνεις βρίσκεις
Μικρογραφία τόπου / που σέρνει μιας τραγωδίας το χορό
Θα παρακολουθώ απ΄ όλα τα παράθυρα την αβεβαιότητα της θέας
Όμως η μοναξιά μου είμαι πάντα εγώ
Κοίταξε έξω απ΄το παράθυρο ψάχνοντας το πρόσωπό του. Τον είδε να έρχεται και ήταν ίδιος με ήλιο. Ο ήλιος της ντυμένος στο χακί
Στα μαύρα ντυμένοι και οι δυο / Τη βακτήρια εγώ κι εκείνος το δρεπάνι / διασταυρώνουμε σαν ξίφη
Σουρούπωνε κι ανέβαινε πανσέληνος / όσοι δεν ήξεραν πολλά για τη ζωή / βάζανε τα κλάματα
