Μια ιδιαίτερη προσωπικότητα της Τέχνης και της Ποίησης
Ένα όνειρο και η ερμηνεία του
Κάθε νύχτα πας εκεί που δεν πας / Κάθε μέρα αρχίζεις από κει που τελειώνεις
Χρυσωρυχείο για την μικροϊστορία, αυτόν τον ίσως πιο ενδιαφέροντα, κατά τη γνώμη μου, κλάδο της ιστορικής έρευνας ...
Για το ομότιτλο βιβλίο του ΔΗΜΗΤΡΗ ΑΓΓΕΛΗ
―Στον Παράδεισο θα πήγε, εκεί θα είναι τα βαρέλια και τα κρασιά, εκεί θα είναι τα πεπόνια...
Σε απωθητικά της θλίψεως, σαμπουάν, ηλεκτροφόρους προτζέκτορες και φορτιστές, με σθένος δορυφόρου
Τράβηξα κουπί μέχρι πολύ ανοιχτά όταν εκείνη μου είπε «Φτάνει... έλα κοντά μου τώρα»
Χάιδεψε με την έξω μεριά του δείκτη τη φωτογραφία κι άναψε ένα τσιγάρο στο σκοτάδι του υπογείου
(κρυφές κορυφώσεις του εφήμερου, αναπάντεχα γλέντια σώματος και σκέψης, επιδρομές στην επικράτεια τού άναρθρου και του ανείπωτου)
Γιατί στον ύπνο του επικρατούν φαντασιώσεις όπως ότι περιστοιχίζεται από τεμαχισμένα πτώματα αλεπούδων που ξαφνικά ξυπνούν;
Μια ποιητική ροή που δημιουργεί και δημιουργείται από έναν ταχύ ρυθμό...
Μία κρυστάλλινη / Κατοικημένου ουρανού / Σιωπή / Να στέρξει τα όνειρά μας
Στολές, που κόβει, που ράβει και που μας αναγκάζει να φορέσουμε η ιστορική και κοινωνική συγκυρία...
Σκοπός της ποίησης είναι η κατάργηση των ποιητών. Επιδίωξη των ποιητών είναι η επιβίωσή τους
