ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Είμαι η Πενθεσίλεια.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Το ξέρω. O Αχιλλέας εγώ.
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Το ξέρω. Η βασίλισσα είμαι.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Όντως.
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Πενθεσίλεια.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Βασίλισσα Πενθεσίλεια.
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Των Αμαζόνων.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Εδώ.
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Στην Τροία.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Στο δάσος.
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Το δάσος της Τροίας.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Η φωλιά των Αμαζόνων.
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Ο χρόνος.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Στα τέλη του Τρωικού πολέμου.
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Η ήττα.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Των Ελλήνων ήττα.
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Σας στριμώξαμε.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Μας στρίμωξαν οι Αμαζόνες.
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Στριμωχτήκαμε.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Μας στρίμωξαν. Εμάς τους Έλληνες. Δυνατοί ρωμαλέοι Αχαιοί.
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Πολεμοχαρείς.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Ανδρείοι πολεμιστές.
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Δολοφόνοι λωποδύτες.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Μας κυνήγησες.
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Από τα τείχη ως την θάλασσα. Σας έκλεισα μες την θάλασσα.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Μας σκότωνες, αποκεφάλιζες τα παιδιά.
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Όπως έπρεπε.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Τους νέους ρωμαλέους πολεμιστές. Βορά στις Αμαζόνες. Στα κρεβάτια τους
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Όπως έπρεπε. Όπως –
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Και ύστερα παγίδευσες τους στρατάρχες.
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Μαζί και εσένα. Παγίδεψα εσένα. Σε έκλεισα μέσα στο δάσος.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Ναι.
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Εγώ.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Εσύ.
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Η Πενθεσίλεια. Η βασίλισσα των Αμαζόνων.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Με παγίδεψες.
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Έπρεπε.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Πολλά δεινά υπέφερες.
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Σκότωσα την αδερφή μου.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Από λάθος.
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Ακριβώς. Στο κυνήγι.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Ήρθες εδώ.
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Εδώ, εδώ.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Στην Τροία εδώ.
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Ήρθα. Ήρθα.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Η βασίλισσα των Αμαζόνων η –
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Η κόρη της Οτρήρης και –
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Και του θεού Άρη.
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Πράγματι.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Πολλά.
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Ναι πολλά.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Σου έτυχαν. Αλλά στάθηκες αντάξιά τους.
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Την αδερφή μου σκότωσα. Πονάω. Δεν είμαι αθάνατη
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Εγώ είμαι.
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Εκτός –
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Εκτός από ένα σημείο εκεί αιμορραγώ.
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Αιμορραγία.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Άθελά μου πάντα.
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Ο θάνατος θέρισε ξανά.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Την σκότωσες. Και ήρθες εδώ. Να εξαγνιστείς.
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Εδώ, εδώ. Να εξαγνιστώ.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Κυνηγημένη.
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Από τον εαυτό μου αρχικά.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Συνοδευόμενη από Αμαζόνες.
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Ελεύθερες πολεμίστριες.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Άγριες, παρορμητικές, πολεμοχαρείς.
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Ήρθα στον Πρίαμο.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Στην Τροία την πολιορκούμενη.
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Να εξαγνιστώ ήρθα. Με βοήθησε ο Πρίαμος.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Όχι στον εξαγνισμό.
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Όχι, σε αυτόν όχι.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Σου έδωσε όμως φαΐ και νερό.
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Και τι φαϊ. Τραπέζια με κρέατα και κρασιά με τα βαρέλια.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Σε δέχτηκε.
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Σαν παιδί του.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Σε δέχτηκε καθώς ο Έκτωρ –
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Σκοτώθηκε. Τον σκοτώσατε οι Έλληνες. Μαζί το κάνατε.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Μαζί, μαζί.
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Γι’ αυτό με δέχτηκε.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Αλλιώς;
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Αλλιώς δεν φαντάζομαι.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Τι θα γινόταν.
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Δεν ξέρω αν.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Αν θα έκανε εκατόμβη. Αν θα πηγαινοερχόντουσαν τα φαγητά τα νόστιμα.
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Άγνωστο.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Εντελώς.
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Είμαι η Πενθεσίλεια. Κόρη του θεού του πολέμου Άρη και της Οτρήρης. Ήρθα εδώ στην Τροία. Κυνηγημένη, από τον εαυτό μου αυτοεξόριστη. Σκότωσα την αδερφή μου κατά λάθος στο κυνήγι. Ήρθα εδώ στην Τροία με στόχο να συγχωρεθώ από την θεά Άρτεμη που προστατεύει τους Τρώες και το κυνήγι. Πιστεύοντας ότι θα με συγχωρέσει αν πολεμήσω στο πλευρό των Τρώων.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Πιστεύοντας ότι θα συγχωρεθείς. Πήρες συγχώρεση μόνη σου. Από τον εαυτό σου. Δεν υπάρχουν θεοί ή είναι απλά ανίσχυροι, αδιάφοροι και ιδιοτελείς. Συγχώρεσες μόνη σου τον εαυτό σου.
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Συγχώρεσα μόνη μου τον. Τώρα είναι ώρα να δώσω στον εαυτό μου αυτό που πραγματικά θέλει. Να ζήσει.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Έναν έρωτα.
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Μεγάλο η γη να μην τον χωρά και τ’ αστέρια.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Συμπαντικών διαστάσεων. Ο έρωτας της Πενθεσίλειας.
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Είμαι νεκρή ερωτικά. Ανύπαρκτη. Αυτό είναι ο θάνατος. Ανυπαρξία. Δεν υπάρχω ως ερωτική οντότητα. Άρα είμαι ανύπαρκτη. Δεν ζω. Άρα είμαι χωρίς έρωτα.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Και θέλεις να αναστηθείς.
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Ερωτευμένη.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Με τον Αχιλλέα.
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Τον πολεμιστή. Τον στρατάρχη.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Σε αρνείται όμως.
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Όλα συντελέστηκαν.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Τι θέλεις από μένα;
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙ
Να σε νικήσω.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Με ερωτεύτηκες.
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Ξεκίνησα να ζω.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Είσαι ερωτευμένη μαζί μου.
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Θέλω να σε νικήσω στην μάχη. Για να σε παντρευτώ. Όπως επιβάλλει η γιορτή των ρόδων.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Με νίκησες ήδη. Είμαι εδώ. Στο δάσος των Αμαζόνων. Δεν μπορώ να φύγω. Με έχεις περικυκλώσει με τις πολεμίστριές σου. Θέλεις απλά να με σκοτώσεις.
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Έρωτας και θάνατος πάνε μαζί.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Ναι.
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Σε νίκησα, σε αιχμαλώτισα.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Ναι, ναι.
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Σε νίκησα. Σε αιχμαλώτισα και τώρα.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Και τώρα τι;
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Θα σε παντρευτώ όπως ορίζει το τελετουργικό. Η τελετή των ρόδων. Η ρόδινη τελετή.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Με νίκησες αλλά δεν θα με παντρευτείς γιατί δεν σε θέλω, δεν σε ποθώ, φύγε άσε μ’ ήσυχο.
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Σε νίκησα. Ηττήθηκες.
(Παύση)
Θα παντρευτούμε.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Μπορεί να τα κατάφερες. Ναι. Με νίκησες.
(Παύση)
Αλλά.
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Αλλά δεν υπάρχει. Πρέπει να με ερωτευτείς. Γιατί δεν σε νίκησα.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Δε με νίκησες;
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Ναι. Με άφησες να σε νικήσω.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Εντάξει. Αλλά εγώ είμαι –
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Τι ερωτευμένος με – ;
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Με τα όπλα μου.
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Τότε γιατί με άφησες να – ;
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Δε σε άφησα. Αν νίκη είναι να κερδίζεις με τα όπλα σου επί των όπλων του άλλου. Η ευχαρίστηση της μάχης. Ηττήθηκα.
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Με άφησες να σε νικήσω για να χαρείς την ήττα. Γιατί η ήττα προσφέρει μεγαλύτερη ικανοποίηση από την νίκη. Ή την νικηφόρα ήττα.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Έχασα. Ηττήθηκα. Σε άφησα να με – αλλά τώρα. Άλλα. Αλλιώς.
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Άλλα τι άλλα;
AΧΙΛΛΕΑΣ
Δε νιώθω τίποτα για σένα. Άσε με ήσυχο.
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Νιώθεις.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Αποστροφή μόνο. Άσε με, άσε με.
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Δεν γίνεται να μην με θες. Γιατί είσαι ο χαμένος.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Ο χαμένος.
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Αυτός που κερδίζει στην αγάπη.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Δε νιώθω κανέναν κραδασμό μέσα μου για σένα.
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Αδύνατο.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Κι όμως –
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Κάτι πρέπει να νιώθεις.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Νιώθω.
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Μίλα.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Όχι για σένα όμως.
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Για ποια πες μου. Πες μου και θα την κομματιάσω.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Για τον οπλισμό μου μιλάω. Αυτόν δεν μπορείς να τον κομματιάσεις.
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Κοίτα με.
(Γδύνεται).
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Σε κοιτάζω όπως ένα άνοστο φαγητό.
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Το βλέπω το βλέπω στα μάτια σου, το βλέπω.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Δώσε μου πίσω τα όπλα μου. Επέστρεψέ τα μου.
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Δε μ΄αγαπάς
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Γιατί δεν μου τα δίνεις;
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Είμαι η Πενθεσίλεια. Κόρη του θεού του πολέμου Άρη και της Οτρήρης. Ήρθα εδώ στην Τροία. Κυνηγημένη από τον εαυτό μου αυτοεξόριστη σκότωσα την αδερφή μου κατά λάθος στο κυνήγι. Ηρθα εδώ στην Τροία. Με στόχο να συγχωρεθώ από την θεά Άρτεμη που προστατεύει τους Τρώες και το κυνήγι πιστεύοντας ότι θα με συγχωρέσει αν πολεμήσω στο πλευρό των Τρώων.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Αυτά μου είναι γνωστά
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Όμως στο πλευρό των Τρώων. Μαζί με τα στρατεύματά σας απώθησα όλους τους στρατιωτικούς. Ως την άκρη της θάλασσας. Νίκησα. Αλλά ο νικητής χάνει στην αγάπη
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Στρίμωξες τους στρατάρχες. Αιχμαλώτισες τους άντρες. Για την ρόδινη τελετή σου. Επειδή σφαγιάστηκε ο Έκτωρ. Και για να συγχωρεθείς. Αλλά συγχωρέθηκες μόνη σου. Και δεν είχες άλλο τι να κάνεις. Και έβαλες μπελά στον εαυτό σου εμένα να ερωτευτείς.
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Εσύ είσαι ερωτευμένος μόνο με τον πόλεμο. Τίποτα άλλο δεν δημιουργεί κραδασμό, δόνηση μέσα σου.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Τίποτα εκτός από τα όπλα μου.
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Ούτε το γυμνό κορμί μου δεν σε συγκινεί.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Τα όπλα, τα όπλα. Τα τα τα ο ο ο ο.
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Αφαιρώ την μάσκα μου να με δεις καλύτερα, αγάπη μου.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Πενθεσίλεια.
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Αχιλλέα.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Πόσο άσχημη είσαι. Πόσο αποκρουστική. Τόσο στρογγυλό το κεφάλι σου. Και καθόλου αιχμηρό όπως το ξίφος μου. Το μεγάλο και μακρύ ξίφος μου που έχει την δυνατότητα να διεισδύει μέσα στα σώματα, να τα ανοίγει, να τα τεντώνει στο μέγιστό τους άνοιγμα.
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Ω.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Απαρηγόρητη είσαι και κλαις αλλά αν δεν μεταμορφωθείς σε όπλο δεν μπορώ τίποτα εγώ να κάνω.
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Τώρα θα δεις.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Τι θα μου κάνεις;
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Θα σε βασανίσω με τα όπλα σου.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Ω πόσο γλυκό μαρτύριο να –
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Θα το κάνω. Θα σου αφαιρέσω όλο το δέρμα με το -
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Ω αιχμηρή μου λόγχη βασάνισέ με.
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Με το δρεπάνι θα σε θερίσω. Με την τανάλια θα σου βγάλω τα νύχια.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Ας μπει μέσα μου το σπαθί μου, να σπείρει τον καρποφόρο θάνατο.
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Θα γίνει. Έρωτας και θάνατος πάνε μαζί.
(Η Πενθεσίλεια νεύει και της φέρνουν το σπαθί του Αχιλλέα).
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Ω σπαθί μου. Ερωτοχτυπημένος είμαι μαζί σου. Σε θέλω, σε ποθώ. Κάρφωσέ με το σπαθί μου εμένα. Να γίνω ένα με τον πόλεμο. Να γίνω ένα με αυτό που αγαπώ.
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Ω αλύγιστος είσαι.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Σαν δέντρο χιλιόχρονο.
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Πόσο με πονάς. Να μπορούσα μόνο να –
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Δεν μπορείς.
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Κοίτα με, εγώ είμαι τα όπλα αυτά.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Όχι δεν είσαι.
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Είμαι από μόνη μου ένα φονικό εργαλείο. Χιλιάδες σφαγίασα.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Ναι αλλά δεν είσαι –
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Αντικείμενο.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Αντικείμενο του πόθου μου.
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Αγαπάς μόνο τα αντι κείμενα.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Αυτά που λένε ό,τι δεν λένε τα υπόλοιπα κείμενα.
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Το αντικείμενο.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Του πόθου.
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Χιλιάδες χρόνια.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Δεν θα πεθάνουμε ποτέ.
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Θα ζούμε μες τα κείμενα.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Του Ομήρου και του Κλάιστ.
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Ανέραστοι τραγικοί.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Μάταιος πόθος.
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Το όνομά μου σημαίνει πένθος.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Μόνο εδώ μπορούμε να πεθάνουμε.
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Σε ένα Αντι Κείμενο.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Ενδέχεται να είναι αλήθεια.
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Εδώ. Εδώ. Μόνο εδώ.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Πάντα εδώ.
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Εδώ σε αυτό –
ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Αυτό το –
ΠΕΝΘΕΣΙΛΕΙΑ
Αντι Κείμενο
