παρ’ όλα αυτά οι Έλληνες θα διασκεδάζουν / η ζέστη θα έρχεται απότομα και θα μαραίνει
Χρώμα και χρώμα, χρώματα και κύανος και ώχρα, / ουσίες υλικών επιστροφής: / κιννάβαρι, χρυσόκολλα, ιός χαλκού και μίλτος…
«Μια εβδομάδα ολόκληρη μίλαγε για τη μοναξιά του, για την ομορφιά μου και άλλα μεταφυσικά απ’ αυτά που ήθελα ν’ ακούω».
γδαρμένος τοίχος / κι η πληγή / κόκκινη βουκαμβίλια
δεν προλαβαίνω να τα θυμηθώ όλα. ούτε πολλών άλλων πόλεων τις βροχές που με δρόσισαν
Έπιασα τη μοτοσικλέτα απ’ το τιμόνι: «Μπράβο κυρ-Αιμίλιε», του λέω, «Άντε γιατί τα κορίτσια σε περιμένουνε...»
– Πόσο πολύ μου αρέσει να με αγαπάς / – Κι εμένα πόσο πολύ μου αρέσει να σε αγαπώ / – Θέλω κι άλλο
Είμαι ένας από εκείνους τους τυχερούς που η κρίση τούς βγήκε σε καλό, με έχει συνεπάρει με έχει συνταράξει, με έχει αναταράξει
Γεννήθηκα μισή, δεν έχω αναπτυχθεί / Πάγωσα τη στιγμή της καίριας εκλογής / Η καρδιά μου ψυχρή το δέρμα μου έχει λειανθεί
Είναι δίπλα σχεδόν την αγγίζεις αλλά ταυτόχρονα εκείνο που σε συγκρατεί όπως στον ύπνο από το χειρότερο σε επαναφέρει αν και [...]
Στους τοίχους του δεν κρεμόντουσαν πανάκριβα gobelins, ή πίνακες με Παρθένες του Correggio. Από το μπαλκόνι της δεν έβλεπε [...]
Θυμόν συνυφασμένον εις φύσιν του έχει ο άνθρωπος, και ως εκ τούτου, ο κοινός άνθρωπος πάσχει κακώς, και μετανάστης και φυγάς [...]
