Έχει αλλάξει ο καιρός και πρέπει να έχω τον νου μου στον άνεμο, στα σήματα του ουρανού, χρειάζονται έξυπνες μανούβρες
Σκόνη έμπαινε ακόμα στα ρουθούνια του, ενώ το σκοτάδι και η βοή της κατολίσθησης τον είχαν παραλύσει
Βγαίνω τρέχοντας από το σπίτι, παίρνω το σκονισμένο ποδήλατο μου, βάζω σε μια τσάντα το κοστούμι που θα φορούσα...
Εδώ υπάρχουμε εμείς. / Ακίνητοι. / Μες στη φθορά, στην αιωνιότητά μας. / Ενώνουμε γή και ουρανό, / παρελθόν και μέλλον
Οι έξι γυναίκες που στάθηκαν ημίγυμνες στην πασαρέλα είχαν κεφάλι πουλιού. Γνώριζαν πως κάτω από την εξέδρα παραμονεύει ο κυνηγός
Πρώτον, μου είπε σοφά, πρέπει να σπάσεις τον κύκλο. / Δεύτερον, η μητέρα έφαγε μέσα απ’ το βάζο / την παιδική σου ηλικία...
Όπου και να ᾽σαι / Η αίγλη του Αυγούστου / Θα σε επιστρέψει
Σε εστιατόριο στο Μαρόκο, ο κατάλογος γράφει «περιστερόπιτα, εκλεκτό έδεσμα που προσφέρεται συνήθως σε γάμους»...
Αυτή υπήρξε η συμπιεσμένη πορεία της ανθρωπότητας από τους φωτεινούς πολιτισμούς μέχρι τις μικρές φωτεινές κουκίδες
Με τον έβδομο / δρυμοί και δάση, του ξυλοκόπου η καλύβα, σκαντζόχοιροι, χελώνες, / όλα στάχτη
Εκεί μέσα φυλάω / Κοχύλια που μυρίζουν παφλασμό / Τις σκιές στο σταρένιο λαιμό σου / Καθώς κοιμάσαι σελήνια
Ένα προς ένα, είχε καταγράψει τα ονόματα κάθε άστρου του σύμπαντος, από το Άλφα Κενταύρου μέχρι το μακρινό Σύστημα Μπελάκουα
