Λίγο πριν πεθάνεις, δανείστηκες ένα ρο και το έβαλες μεσοφόρι και τώρα τα λεξικά από «ἕως» γράφουν «ἔρως».
Μιλάει σαν πολυβόλο: πως ενώ έχει τα προσόντα να γίνει μανεκέν, γι' αυτό το «σκατο-ύψος» της αποκλειστικά ευθύνεται ο πατέρας της
Οι γυναίκες που αγαπάμε αδειάζουνε τις φλέβες όπως αδειάζουνε το λάδι απ’ το τηγάνι, παίρνουν το μπάνιο τους κοντά στον ουρανό
«Tα πηγάδια, τρύπες στη γη με νερό ακίνητο, θαμμένοι μαύροι καθρέφτες» - Από το ομώνυμο, εν εξελίξει κείμενο
Το κρατούσα να μην κλάψει. Όταν φτάσαμε σπίτι, έκλεισε τα μάτια και μ’ άφησε να το θάψω, για να βρει τρόπο να ζήσει για πάντα.
Μόνο άκουγαν που βρόνταγε πίσω της την ξύλινη πόρτα κι άφηνε τις νιφάδες του χιονιού και το χρόνο να καλύψουν τον πόνο της
(για τους ουρανούς:) Η διαφορά υπάρχει στο ύψος του βλέμματος. Και στα σωθικά του ορίζοντα
Παίρναμε ρόλους [...] όταν κάποιος λες αφυπνίστηκε: «είναι ώρα πια να μαζευόμαστε», σαν από ξένο κόσμο ακούστηκε η φωνή του
Aπεφάνθη: «Όποιος θεωρεί τα κολοκύθια φαγητό και τον συμπέθερο συγγενή δεν ξέρει τι του γίνεται»
βάδιζε κι οι βροχές θα συνεχίσουν να πέφτουν αστραπές και ήλιοι και νέφη καλπάζοντα πάταγος γέννησης μακρινών συμπάντων
Επηρεασμένη από την beat ποίηση και τη Σχολή της Νέας Υόρκης, εμφανίστηκε ως βασική εκπρόσωπος της μεταγλωσσοκεντρικής avant-garde
Για σας που είστε μόνοι και δραπετεύετε σαν εμένα / γράφω αυτούς τους στίχους στα ιταλικά / και βασανίζομαι στ’ αλβανικά.
Τα προοίμια και οι οίκοι σε νέα μετάφραση του ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΣΜΟΠΟΥΛΟΥ
Στη γειτονιά έλεγαν ότι ήμουν τρελή, μια πικραμένη γεροντοκόρη αλλά, το μόνο σπίτι που δεν έχουν βομβαρδίσει είναι το δικό μου
Μπορούν τα βιβλία να συνομιλήσουν μεταξύ τους αντι-κειμενικά; Μπορούν όντως να επικοινωνήσουν χωρίς τη μεσολάβηση του αναγνώστη;
Δεν δίστασε να εκθέσει το κρυφό στομάχι της γραφής, τη μη γραφή της ποίησης. -•- Το δεύτερο μέρος της μελέτης
Για το βιβλίο του ΤΖΟΡΤΖ ΣΤΑΪΝΕΡ «Επανεξετάζοντας την τραγωδία»
Για την ποιητική συλλογή της ΔΙΩΝΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ «Ο ευτυχισμένος Σίσυφος»
Για το βιβλίο του ΔΗΜΗΤΡΗ ΛΕΟΝΤΖΑΚΟΥ «Τοπία ξανά / Η αγάπη»
Για το μυθιστόρημα του Ιταλού ΑΝΤΟΝΙΟ ΜΟΡΕΣΚΟ «Το φωτάκι»
Για το βιβλίο της ΕΙΡΗΝΗΣ ΜΟΥΝΤΡΑΚΗ, «Carlo Goldoni. Η ζωή, το έργο του και η πρόσληψή του στην Ελλάδα»
Για την «Ανθολογία μεταπολεμικής ποίησης από τη Βόρεια Μακεδονία» του Δ.Μ. ΜΟΣΧΟΥ
Από σκυρόδεμα, βαμμένη με κιννάβαρι, η ιερατική πύλη δεν θέλει προφανώς να εντυπωσιάσει ούτε να παραπέμψει σε μια χλιδή νοημάτων
Στην ερώτηση «Είναι η πραγματική παγκόσμια αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη;» η απάντηση είναι αναμφίβολα ΝΑΙ
Μια περιδιάβαση με τον Υπερσιβηρικό, με αφορμή ένα ταξιδιωτικό βιβλίο.
Ωραία, δεν έχουμε σιδηρόδρομο. Αυτό το μεταφορικό μόρφωμα δεν είναι σιδηρόδρομος. Πόσο μυθιστόρημα έχουμε;
Στις τέσσερις συγγραφείς αυτού του τεύχους έχει (αδίκως) δοθεί η φράση: «Είχαν δίκιο»
Συνέντευξη με τον ΒΑΓΓΕΛΗ ΧΑΤΖΗΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
