Κανόνες για τη σύνθεση
Οι κανόνες της σύνθεσης δεν είναι απλοί κανόνες
Ξέρουμε πια καλά ότι χωρίς την προοπτική
(ή και χωρίς προοπτική)
ο κόσμος εύκολα θα κατέληγε στα εξ ων συνετέθη
Μα εσύ όλο γράφεις στα περιθώρια
(λες και το κάνεις επίτηδες)
Να μην έχουμε κέντρο
Να μη βρίσκουμε το σημείο φυγής
Όλο να φοβόμαστε μην πλημμυρίσουμε λέξεις
Κομματάκι ζόρι
Όταν με παρακολουθείς να υποδύομαι
ότι με παρακολουθείς
Δε λυπάμαι
Ίσως βέβαια και να λυπάμαι λίγο
Γιατί εγώ θέλω να με παρακολουθείς
όσο δεν υποδύομαι
Αλλά αυτό είναι κομματάκι ζόρι
Γι' αυτό και δε λυπάμαι τελικά
Ίσως βέβαια και να κουράστηκα
να μην υποδύομαι
Είναι κομματάκι ζόρι κι αυτό
Οφειλία
Οφείλω να κινούμαι μέσα στο δραματουργικό μου πλαίσιο
Γι’ αυτό Οφειλία
Με -ει το -ι
Δεν είναι παράξενο, αφού καθετί οφείλει και οφείλεται
Είναι θα λέγαμε κι αυτή μια μηχανική της πραγματικότητας
Συχνά όμως τα χρέη καταπίνουν τους χρεώστες
Και κάπως έτσι καταλήγεις ελαιογραφία του Μιλέ
Να βυθίζεσαι με τα λουλούδια στα μαλλιά
Στο παγωμένο ποτάμι
Μ’ ορθάνοιχτα μάτια
Μέσα Μαγικής Μεταφοράς
Προσοχή στο κενό μεταξύ κενού και κενού
Σε κάποιες διαδρομές
αφαιρέθηκε η αποβάθρα
Οι επιβάτες οφείλουν να πετούν ως την έξοδο
Πρέπει να ξέρουν πώς
Καμιά διαδρομή να μη μένει αφύλακτη
Καραδοκούν επιτήδειοι που κλέβουνε καρδιές
Ωστόσο επιβιβάζεται πλέον κανείς
χωρίς εισιτήριο
Δωρεάν πηγαινέλα
Μα που πηγαίνεις απόψε;
