
Η είσοδος του Τζοβάνι Βέργκα (Giovanni Verga, Κατάνη, 2 Σεπτεμβρίου 1840 - 27 Ιανουαρίου 1922) στον χώρο της λογοτεχνίας έγινε πολύ νωρίς, αφού μόλις σε ηλικία 15 ετών έγραψε το πρώτο του έργο με τίτλο Αγάπη και πατρίδα (Amore e patria), αλλά δεν το εξέδωσε. Ξεκίνησε να σπουδάζει Νομική, ωστόσο σύντομα διαπίστωσε ότι δεν τον γοήτευε αυτή η επιστήμη κι έτσι άρχισε να δραστηριοποιείται στον χώρο της δημοσιογραφίας και των εκδόσεων, παράλληλα με τη συγγραφή. Το 1865 εγκαθίσταται στη Φλωρεντία, την πρώτη πρωτεύουσα του νεοσύστατου Ιταλικού κράτους. Η παραμονή του εκεί θα είναι καθοριστικής σημασίας, μιας και θα γνωρίσει τους Λουίτζι Καπουάνα και Φεντερίκο Ντε Ρομπέρτο με τους οποίους κατόπιν θα αποτελέσουν τους ιδρυτές του κινήματος του Βερισμού (Verismo). To 1871 εκδίδει το επιστολογραφικό μυθιστόρημα Η ιστορία μιας μαυροφορεμένης (Storia di una capinera), το οποίο θα σημειώσει μεγάλη εκδοτική επιτυχία. Την επόμενη χρονιά θα εγκατασταθεί στο Μιλάνο, όπου και θα έρθει σε επαφή με τους Εμίλιο Πράγκα και Αρρίγκο Μπόιτο, οι οποίοι εκπροσωπούσαν το ιταλικό λογοτεχνικό κίνημα της Σκαπιλιατούρα (Scapigliatura). Παρότι έχει καταγραφεί ως πεζογράφος, το ύφος του είναι ιδιαίτερα ποιητικό.