To ποίημα

^{Τ Ο    Π Ο Ι Η Μ Α}

η ποί­η­ση εί­ναι ένα ιπτά­με­νο αλ­φα­βη­τά­ριο
η ποί­η­ση εί­ναι ο δρό­μος των βυ­θών και των εκρή­ξε­ων
η ποί­η­ση εί­ναι ομι­χλώ­δες μόρ­φω­μα
εί­ναι η ποί­η­ση
η ποί­η­ση εί­ναι το από­σταγ­μα
η ποί­η­ση εί­ναι χω­ρίς χρό­νο ζω­ής
η ποί­η­ση εί­ναι σκο­τει­νός κε­ραυ­νός
η ποί­η­ση εί­ναι κα­τα­σκευή μιας γλώσ­σας κι έκ­φρα­ση μιας ιδέ­ας
η ποί­η­ση εί­ναι λευ­κή σε­λί­δα
η ποί­η­ση μπο­ρεί να εί­ναι
η ποί­η­ση εί­ναι

το ποί­η­μα της ποί­η­σης υπάρ­χει για την αί­σθη­ση που δί­νει
το ποί­η­μα που τρα­γου­δά­ει λέ­ξεις
το ποί­η­μα που ανα­κοι­νώ­νει δρό­μους και κα­τοί­κους
το ποί­η­μα που σκο­τώ­νει βα­ρε­τά κεί­με­να
το ποί­η­μα που σκαρ­φα­λώ­νει στα σύν­νε­φα
το ποί­η­μα που τα­ξι­δεύ­ει
το ποί­η­μα που ονει­ρεύ­ε­ται ποί­η­ση
το ποί­η­μα κα­ται­γι­δο­φό­ρο νέ­φος
το ποί­η­μα επι­δερ­μί­δα     πε­δίο μα­χών
το ποί­η­μα μο­νό­λο­γος μέ­σα απ΄τα δό­ντια
το ποί­η­μα σ' αυ­τό το τί­πο­τα που δεν έχει τέ­λος
το ποί­η­μα που νιώ­σα­με μα­ζί στο κε­νό

το ποί­η­μα που μας άφη­σε ο Μι­χα­ήλ
το ποί­η­μα τού Μι­χα­ήλ