Να βλέπει τον ήχο εκεί έξω, / να ακούει το φως να διαπερνά / την ύλη
Εμείς απλώς ακολουθούσαμε, αγνοώντας το μάταιο του εγχειρήματος
Ή μήπως υπάρχουν πράγματα που υποτίθεται πως δεν πρέπει να ξαναπροσπαθήσουμε;
Το φίδι, όμως, το 'τρεφα στον κόρφο μου. Δίπλα στα εικονίσματα τα φύλαγα τα στέφανα. Κάτω απ' τα στέφανα, πάνω στο κρεβάτι μας...
Έχουμε τρίψει τα σώματά μας επιταχύνει τις λέξεις σε βογγητά και φθόγγους βρει τα φαράντ και τα βολτ που χωράνε την επιθυμία
[ Απόσπασμα από την ομότιτλη ποιητική σύνθεση ]
Κύτταρο που τρίβεται / με οικείο κύτταρο / κατά τους φυσικούς / απαράβατους νόμους / εξαίσιας γυμνότητας
Έχει ξεπέσει η τύχη μας / με φαρμάκια που δεν απαλύνουν τις χαρακιές πια
Η Άγνωστη καθόταν στην ίδια θέση αλλά τώρα ανοιγόκλεινε τα πόδια της∙ ο Μπάρμαν σερβίριζε έναν νέο πελάτη
Απ’ τ’ ανοιχτό παράθυρο γλιστράει τρομακτική πανσέληνος η σκιά σου ξαπλώνει το φιλάει χωρίς αιδώ ποτέ εκεί πότε εδώ
Τώρα, είμαι ένα θύμα αυτής της γερμανικής κωλοεταιρίας που μου κατέστρεψε τις διακοπές, το καλοκαίρι
Μοιάζω με υδρόβιο χελωνάκι / που περιστρέφεται γύρω απ΄ το καβούκι του / ψάχνοντας για φεγγάρι
