Σε λίγη ώρα η ταφή της. Μοναδικός συγγενής εκείνος. Ο γιος της. Με σχετική ψυχραιμία αποδέχτηκε το απρόσμενο συμβάν. Από τη στιγμή που η σoρός μεταφέρθηκε για τα περαιτέρω στο γραφείο κηδειών, μόνος στο σπίτι που γεννήθηκε επιδίδεται σε έναν άγονο αγώνα. Με εντεινόμενη αδημονία ανοίγει ντουλάπια, σιφονιέρες, ψαχουλεύει συρτάρια, αδειάζει κομοδίνα, εταζέρες, Μάταια κάτι αναζητά. Ένα έστω ισχνό ίχνος γραφής. Ανάμεσα σε ασπρόρουχα, παλιά ασημικά, οικιακά σκεύη, γυρεύει επίμονα ένα στίχο, μια σκέψη, έστω τυχαία, πεταμένη σ ένα κομμάτι χαρτί. Τίποτα. Πέραν των λογαριασμών ΔΕΗ και τηλεφώνου, εφορία κλπ. δεν υπάρχει το παραμικρό. Τίποτα που να θυμίζει σκέψη και στοχασμό αν όχι κάτι περισσότερο. Δεν τολμά να ελπίσει στην ποίηση. Να είσαι ένας πολλά υποσχόμενος νέος δημιουργός και να αποχαιρετάς μια μητέρα που δεν έχει αφήσει πίσω της, ούτε ένα τόσο δα ίχνος, ούτε μια λέξη, που να ανακαλεί στη μνήμη αυτό που λέμε ποίηση και θεία μανία; Θλίβεται και θυμώνει. Του πέφτει κομμάτι βαρύ να βαστά η σκούφια του από μια τέτοια μητέρα. Και τι δεν θα έδινε τώρα στο άδειο σπίτι μέσα στη φρενήρη αναζήτηση και τι δεν θα έδινε να συναντούσε κάπου ξεχασμένο από τα χέρια της, ένα στίχο που θα τον εμψύχωνε και θα του έδινε φτερά. Και τι δεν θα έδινε για μια φράση, μια λέξη, μια στίξη, ένα σημείο, που θα του χάριζε αφοβία και σθένος ζωής. Με θλιμμένο θυμό, με συντριβή, αν όχι με οργή, ετοιμάζεται να παραστεί στη νεκρώσιμο ακολουθία.
Στα χέρια του σε λίγο θα κρατά ένα κομμάτι χαρτί.
ΗΧΩΚΑΡΔΙΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΜΕΤΡΗΣΕΙΣ
Τελοδιαστολική διάμετρος αριστερής κοιλίας: 48 mm.
Τελοσυστολική διάμετρος αριστερής κοιλίας: 26 mm.
Kλάσμα εξωθήσεως >55%.
Μεσοκοιλιακό διάφραγμα 8 mm.
Οπίσθιο τοίχωμα αριστεράς κοιλίας 8 mm.
Αριστερός κόλπος 36 mm.
Αορτική ρίζα 28 mm.
Δεξιά κοιλία : 23 mm (4-chamber view), με STDI= 12 cm/sec.
Από την κορυφαία λήψη 4 και 2 κοιλοτήτων δεν παρατηρούνται τμηματικές
διαταραχές της τοιχωματικής κινητικότητας.
Περικαρδιακός χώρος ελεύθερος.
Το τελευταίο καρδιογράφημα της μητέρας του. Είναι το μοναδικό ίχνος γραφής που, εν τέλει, αξιώθηκε να βρει στο σπίτι που γεννήθηκε. Με μισή καρδιά, χαμηλόφωνα, σαν προσευχή, το διαβάζει λίγο πριν δώσει τον τελευταίο ασπασμό.
