Στέκομαι ορθός και ξαγρυπνώ σαν ένας άρρωστος κορμός. Έχω μάτια γεμάτα μέλισσες αλλά κοιτάζω το βουνό, την πεδιάδα και την πόλη
«Μια φορά κοιτάμε τον κόσμο, όταν είμαστε παιδιά. Τα υπόλοιπα είναι μνήμη». Μτφρ. ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΟΥΛΙΑΡΑΣ
Μάριου ντε Σα-Καρνέιρου, Αντόνιου Ζουζέ Φόρτε, Μανουέλ ντε Κάστρου, Ζε Αντόνιου ντ’ Αλμέιντα
Αυτή τη στιγμή κάποιος ρίχνει ένα μπουκάλι νερό / πάνω στα καυτά μαλλιά του
Το σώμα και η οθόνη: Η περίπτωση του ποιητή Danez Smith
Η καθεστηκυία άποψη ήθελε τη λυρική ποίηση των αρχαίων Ελλήνων νεωτερική έκφραση μιας αναδυόμενης ατομικότητας.
Δύο στερεοσκοπικές διηγήσεις σε μετάφραση του ΑΧΙΛΛΕΑ ΚΥΡΙΑΚΙΔΗ
Το παρόν είναι πάντοτε σκοτεινό. Οι χάρτες του μαύροι, περιγράφοντας στην αργή άνοδο προς το κενό του. Μτφρ. ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΟΥΛΙΑΡΑΣ
Ένας Φινλανδός ποιητής μεταφρασμένος από τον ΒΑΣΙΛΗ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ
Η ύλη των πάντων συνενώνεται σ' ένα και μόνο νερό, ίδιο με τα δάκρυα που νιώθω να κυλούν στα μάγουλά μου. Μτφρ. ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΣΧΑΛΗΣ
Φόβος να μην αργήσεις κι ο φόβος μην φτάσεις πριν απ’ όλους. Μτφρ. ΕΙΡΗΝΗ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ
Το να γράφεις ένα ποίημα είναι όπως ένα παιδί που ρίχνει πέτρες σε ορυχείο.
