Ξέρω πως εκδικείσαι τους αρνητές σου. Αντίθετα με ό,τι πιστεύεις,
δεν ανήκω σ’ αυτούς.
Νομίζεις ότι με ξέρεις, επειδή με ξέρεις
μόνο εσύ.
Καμία κατάρα που γνωρίζουμε δεν είχε καλό τέλος,
καλό είναι όμως να εκπληρώνεται
εν ευθέτω χρόνω.
Μην καθυστερείς περισσότερο από όσο χρειάζεται.
Αν με αφήσεις ελεύθερο, ένας άλλος
θα βρεθεί στο μέλλον.
Ικανότερος και αδιάφορος για τις συνέπειες
της ήττας του στις ζωές των άλλων.
Αγνοώντας καλύτερα από εμένα εκείνη που παρατηρεί
τα πόδια του να διασχίζουν το μονοπάτι
βρεγμένα απ’ το νερό της βροχής που σταμάτησε.
Παρακαλώντας τον άνεμο, τους θεούς, το ποτάμι,
και ό,τι άλλο δεν τού έχουμε στερήσει ακόμα,
Να νιώσει την μοναξιά που επιζητούσε και να μετανιώσει.
Τότε θα είμαστε άδικοι, ακίνητοι, αθάνατοι, αθώοι.
