Πρωινό
Τώρα
να με ντύσεις απαλά
γιατί η νύχτα μου έσπασε τα κόκκαλα
δώσε μου τη θάλασσα στα μάτια
κι ένα λύγισμα στο στόμα
να μπορέσω να πω κι εγώ τη λέξη.
Όλο το βράδυ έπινα μελάνι
κι όλοι οι παλιοί άνθρωποι έχουν πεθάνει
γιατί λοιπόν
εγώ
σωπαίνω
γιατί ακόμα δεν λιγοστεύω
σαν το πραγματικό πετράδι
μιας απλής ημέρας.
Απόψε
Ήρθε αυτό
που ήθελα καιρό να πω
χτυπώντας δυνατά τις πόρτες
κατρακυλώντας απ’ τις σκάλες
ζητώντας κυριολεξία
σε εμένα
σε εμένα.
Που είμαι όλο μεταφορές
μεταβάσεις
αναβολές.
Αλφαβήτα
Κάθε βράδυ
τ’ όνομά σου αλφαβητάρι
ξεχνώ ανάγνωση γραφή.
Άτιτλο Ι
Αφήνω έναν στίχο
περίπου στο ύψος σου
να μη μιλά για σένα.
Άτιτλο ΙΙ
Να ΄χα
λίγο κυπαρίσσι
να σού ΄δειχνα με υπομονή
τον ουρανό.
