Λυπάμαι, χάσατε (εξ ορισμού)

Λυπάμαι, χάσατε (εξ ορισμού)

Απά­ντη­ση του Κουίζ  7:

Το ποί­η­μα, με τί­τλο «Ιστο­ρία», υπο­γρά­φε­ται από τον Μα­νώ­λη [sic· ναι, με ωμέ­γα!] Ανα­γνω­στά­κη.

——————— ¤ ———————

Κουίζ  8:

Αν και το ποί­η­μα δεν εί­ναι πρό­σφα­το, το ποι­η­τι­κό ύφος εί­ναι μάλ­λον ανα­γνω­ρί­σι­μο. Ποιου προ­σώ­που την υπο­γρα­φή φέ­ρει το ποί­η­μα;

Extra κουίζ για πο­λύ δυ­να­τούς λύ­τες: Ποιος εί­ναι ο «αγα­πη­μέ­νος ποι­η­τής» στον οποίο ανα­φέ­ρε­ται στον στί­χο 3;

Υ Λ Ι Κ Α

Εκεί που αρχίζει η οδός Καλλιδρομίου
—τον δρόμο αυτόν περίτεχνα χειρίστηκε
αγαπημένος ποιητής—
κατεδαφίζεται παλιά οικία:

Με τα ενδόμυχά της,
με ό,τι η είσοδός της αποσιωπά,
με τους βιασμούς ονείρων στα δωμάτια,
και τις καλές της προθέσεις…

«Τα υλικά πωλούνται». Και κει,
ανάμεσα λίθων, κεράμων κι ανθρωπίνων
το σώμα κάθεται νέας γυναίκας,
—εντοιχισμένο στην πρόσοψη έζησε
και στα διατρέξαντα—, σώμα
εκ τερακότας και απορίας μεγάλης,
που περιττεύει πια
και δεν πωλείται…

Μένει
στην άκρη του δρόμου
καταμεσής του πρωινού
και περιμένει
να περάσει ο ποιητής
διά τα περαιτέρω.

ΑΛΛΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ
 

αυτόν το μήνα οι εκδότες προτείνουν: