Rebirth

Στον Ευ­μέ­νιο

Εξαίφ­νης οι άγ­γε­λοι ανά­πο­δα

κρυ­φο­κοι­τά­ζουν, αφή­νουν το χέ­ρι σου

και γκρε­μί­ζε­σαι ανά­με­σα σε αστέ­ρια που σβή­νουν

εκα­τομ­μύ­ρια μαύ­ρες τρύ­πες στο μυα­λό

το πά­θος της αρ­ρε­ψί­ας ασί­γα­στο

ενώ όλα ρέ­πουν αμε­τά­κλη­τα στον θά­να­το.

Μα οι άγ­γε­λοι δεν τρο­μά­ζουν πο­τέ

μό­νο χα­μο­γε­λούν από το κά­δρο του σύ­μπα­ντος

ξέ­ρουν τα αστρι­κά δια­στή­μα­τα

την εντρο­πία της θλί­ψης

έχουν υπο­λο­γί­σει τα με­γέ­θη

της ρωγ­μής της διά­σπα­σης του αφα­νι­σμού.

Οι άγ­γε­λοι επι­τάσ­σουν, δα­κρυρ­ρο­ούν

και­ρός της επού­λω­σης

και­ρός της σπον­δής

και­ρός της φι­λο­ξε­νί­ας

και­νού­ριοι απλα­νείς στις φλέ­βες

και άπει­ροι με­τε­ω­ρί­τες στους νευ­ρώ­νες

τα κομ­μά­τια του πό­νου ίσως

ασύ­στο­λα πο­λυ­σχι­δή πο­λύ­στο­να

το βά­σα­νο και η ανά­μνη­σή του.

Και πά­νω απ’ όλα η πα­ρη­γο­ριά

ότι ο πό­νος θα γε­ρά­σει

θα δια­νύ­σει χι­λιά­δες έτη φω­τός

αλα­μπής και αφώ­τι­στος

θα πε­ρά­σει σαν ένας κο­μή­της-ξι­φί­ας

οι άτεγ­κτες βε­λό­νες θα χά­σουν τις αιχ­μές

και πλέ­ον εύ­κρου­στο το σώ­μα σου

θα με­τε­ω­ρι­στεί στο άπει­ρο

ένα και­νού­ριο ανά­θη­μα

στη βιαιό­τη­τα της Δη­μιουρ­γί­ας

μία και­νού­ρια υπό­σχε­ση

ένα και­νού­ριο ευαγ­γέ­λιο.

Ο πό­νος γέ­ρος θα κου­λου­ρια­στεί

μέ­σα στη θαλ­πω­ρή της πλη­γής

στο αντι­θέ­α­τρο των πο­ζι­τρο­νί­ων

να ξα­να­γεν­νη­θεί

πά­λι θα πιά­σει τον λώ­ρο

για να σκε­πά­σει τη νέα ψυ­χή

γε­μά­τος ευ­γνω­μο­σύ­νη

που υπάρ­χει ο αμεί­λι­κτος χρό­νος.