Δύο ποιήματα

Δύο ποιήματα

Είδωλα

Ο άντρας είναι στόμα με φιλιά. Είναι ψιχίο ιερό
μέσα στην απέραντη ύλη. Είναι αυτός που έγραψε:
«το τίποτε προπορεύεται και έπεται».
Στο πέος του έχει αναπαίστους. Έχει
τον ίδιο τον δακτυλικό εξάμετρο.
Έχει αναβάσεις, καταβάσεις της ρίμας
και άλλες πολλές λιμνούλες στιχουργικές.
Είναι τσεκούρι που θραύει τον πάγο της
ομοιοκαταληξίας. Είναι το ρήμα Πεινάω.
Είναι η πένθιμη κραυγή του ζώου που
ξέρει πως κάποτε θα πεθάνει.

Στο είδωλό του πλέω, μες στον καθρέφτη μου
τον συναντώ. Μoυ λέει: Είσαι αντικατοπτρισμός;
Είσαι ο δικός μου λυγμός, που χύνεται
απ’ τα κελύφη του φθαρτού; Είσαι
η ιστορία μου αναποδογυρισμένη;
Είσαι ειμαρμένη;

Σε βαθιά πλοία γλιστρούν oι συλλαβές
οι φάλαινες πόθοι μας κλώθουν νερά.
Βουερά –του λέω– τα δρομολόγια της σαρκός
που κάνoυμε εσύ κι εγώ.
Πόσες κινήσεις, πόση απατηλή
τέχνη μας σπρώχνει προς τη λέξη «μαζί».
                  Όμως
                          πού ζει
                                    η αληθινή ζωή;

Μου λέει: Αλμπατρός μου μοναχικό,
στα νέφη μη φεύγεις, μείνε εδώ, στη Γη.
Πώς αλλιώς θα παιχτεί το μεγάλο παιχνίδι
της αριθμητικής, όταν το ένα
κυλώντας μες στο δύο
τον άλλον αγκαλιάζει;
      Το απατηλό ποτέ δεν νικά
      απλώς για το αληθινό προετοιμάζει.

Ως κόκκος σινάπεως

Έτσι συνέβη. Εκστατική ήμουν.
(H ανάμνηση, στίχοι-μυοσωτίδες του ποιητή.)
Στο σώμα του αναπαύτηκα για μια στιγμή.
Ήταν μοιραίο. Για κείνον εξέπεσα από τις αγγελικές μονές
σε καζάνια και ξαφνικές κολάσεις, για κείνον ξέχασα
όλα όσα ήμουν, με τέσσερα πόδια κολλητά
έπαιξα το τέρας του Καρυωτάκη.

Aν η γυναίκα είναι Beata Beatrix, βάζει φωτιά
με το πυρ το αείζωον, δεν κάνει πίσω στο χαλασμό
δεν μένει απλή υπόθεση της γεωμετρίας. Τις νύχτες, σαν
γάτα κουλουριάζεται στον εραστή, σαν γάτα νιαουρίζει,
σαν γάτα πνίγει με τα νυχάκια της
της ερημιάς τα ποντίκια.

Ακόμη και ένας κόκκος σινάπεως αγάπη
μπορεί να σε γλιτώσει από τον θάνατο; 

Εγώ, η κυνηγός ζωών, στην ομπρέλα των κρίνων από
κάτω –πρώην ληστής και φονιάς, πρώην αξιωματικός
σε πολεμικές συρράξεις κι αιματοχυσίες–
νικήθηκα από τη θέα των ποδιών σου
αγάπη μου – στους κιρσούς σου επάνω
βρήκα Πλειάδες και αστερισμούς.

ΒΡΕΙΤΕ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΣ Κλεοπάτρας Λυμπέρη ΣΤΟΝ ΙΑΝΟ.

 

αυτόν το μήνα οι εκδότες προτείνουν: