Περιγραφή
Κρυστάλλινη αιώρηση
συγκροτεί το χώρο
ανάμεσα στη μίμηση και την αιωνιότητα.
Υφή νηφάλια, αμετακίνητη
υποδέχεται το ιδανικό
ενώ αυτό κλυδωνίζεται
στη ροπή των σωμάτων.
Στάθμιση που λανθάνει
ενώ γίνεται τόνος,
όψη αθέατη
η άλλη όψη του κρυστάλλου.
Σύνθεση
Πέπλου αόρατου κυματισμός
η ταλάντευση της επιθυμίας.
Ατμόσφαιρα και επιφάνεια,
συνέχεια και ασυνέχεια
συναντιούνται
σε μια γαλήνια συγχώνευση –
Πεδίο ανεπαίσθητο
η αγριότητα που αναπαύεται
στη νηνεμία της μορφής.
Ευχή
Το πνεύμα ενός αγάλματος
ή ενός κύκνου
θα απελευθερώσει τη δύναμή του
και θα αφήσει τη χάρη του
να κοιμίσει τ’ άστρα.
Χρυσαφένια καταλαγή, η αγάπη,
την τύλιξε,
με τύλιξε,
ο ουρανός.
Ήλιος
Τις μάγισσες έλκει η εσωστρέφεια,
ο ήλιος
που διαφυλάσσει τις μορφές
και τις αποδίδει
στην καθαρότητά τους.
Αιχμή
Αιχμή που χάνεται η σαγήνη
ευθυγραμμίζεται μ’ έναν καλπασμό
και μια ελαφρότητα.
